زمانی که یعقوب(ع) در فراغ یوسف(ع) فراوان گریه کرد، جبرئیل نازل شد و گفت خدا غیور است و تو یوسف را هم‌طراز خدا قرار دادی، و یعقوب گفت: یوسف ولیّ من است و من در فراغ ولیّ خود گریه می‌کنیم. با این حال؛ جبرئیل به او گفت: کار تو اشتباه است و باید توبه کنی.حال سؤال این‌جا است که امام سجاد(ع) هم در فراغ امام حسین(ع) تا آخر عمر می‌گریست؛ آیا ایشان هم باید توبه کند؟ هم‌چنین شیعیان حضرت صاحب الزمان(عج) هم در فراغ ایشان ندبه و گریه می‌کنند؛ آیا اینها هم باید توبه کنند؟

این داستان که گریه حضرت یعقوب(ع) در فراق فرزندش حضرت یوسف(ع) امری اشتباه بوده و از سوی جبرئیل به او توصیه شده تا توبه کند، گزارشی نیست که در قرآن کریم و روایات معتبر بدان اشاره شده باشد تا بر اساس آن هر گریه در هر فراق و مصیبتی را نادرست بدانیم. بلکه در طرف مقابل، گزارش‌هایی - حتی در منابع اهل‌سنت - وجود دارد که گریه یعقوب(ع) را دارای اجر و پاداش می‌داند چنان‌که در روایتی آمده است: رسول اکرم(ص) از جبرئیل پرسید: مزد و اجر یعقوب(ع) در مقابل این همه غم و اندوه چه قدر است؟ فرمود: «اجر صد شهید را خداوند به او داده است».[1]قرآن کریم در آیات 84-86 سوره یوسف، با آن‌که به حزن و اندوه یعقوب(ع) که به کوری چشمانش انجامید اشاره می‌کند، اما هیچ سرزنشی را متوجه او نکرده و تنها اعلام می‌کند که فرزندانش او را سرزنش کرده‌اند و از ظاهر آیه چنین برمی‌آید که خدا این رفتار سرزنش‌آمیز فرزندان یعقوب(ع) را رفتاری مثبت ارزیابی نکرده است.2. این‌گونه است که بر اساس روایات متعدد و متواتر، گریه برای مصائب و مظلومیت امامان(ع)، بویژه امام حسین(ع)، پاداش‌های فراوانی دارد، حتی اگر این گریه از سوی امام دیگری مانند امام سجاد(ع) باشد. هم‌چنین اندوهگین بودن در فراق امام مهدى(عج)، ندبه و اظهار شوق به لقاى او از ویژگی‌های منتظران واقعی و عاشق است.[2] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه