لطفاً زندگی‌نامه سعد، غلام عمرو بن خالد که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، را بیان نمایید.

یکی از شهدای کربلا، سعد[1] (سعید[2])، غلام عمرو (عمر[3]) بن خالد (خلف[4]) است که[5] از قبیله‌ی صیدا بود.[6]بر اساس برخی از گزارش‌ها سعد به همراه مولای خود(خالد بن عمرو) و مجمع بن عبدالله و نافع بن هلال مرادی از کوفه به سمت امام(ع) حرکت کرده و در منطقه‌ی عذیب الهجانات،[7] به کاروان آن‌حضرت(ع) رسیدند، اما حر بن یزید ریاحی مانع از پیوستن آنان به امام(ع) شد، و گفت: این چند نفر کوفى جزو کسانى نیستند که با شما آمده‌‏اند؛ لذا من باید آنها را دستگیر کرده و یا بازگردانم. امام(ع) قبول نکرد و فرمود: همان‌گونه که از خودم دفاع می‌کنم از ایشان نیز دفاع خواهم کرد، ایشان از یاران من هستند و تو قول داده‏اى تا زمانى که نامه(ابن زیاد) به تو نرسید، هیچ تعرّضى به من نکنى و اگر به عقدى که بین من و تو است پایبند نمانی، با تو خواهم جنگید! حرّ نیز آنها را رها کرد.[8]روز عاشورا سعد، به همراه عمر(عمرو) بن خالد صیداوى و جابر بن حارث سلمانى و مجمع بن عبدالله در آغاز نبرد به میدان رفتند، اما بعد از مدتی در محاصره سپاه عمر بن سعد قرار گرفتند و از یارانشان جدا شدند. حضرت ابوالفضل(ع) برای یاری آنها رفت و آنها را از محاصره نجات داد. با وجود این‌که آنها زخمی شده بودند، برای دفاع از امام خود بار دیگر به دشمن حمله بردند و همه آنها در همان آغاز جنگ و یک‌جا به شهادت رسیدند.[9]در زیارت ناحیه از این غلام رشید و مولایش تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ خَالِدٍ الصَّیدَاوِی، السَّلَامُ‏ عَلَى‏ سَعِیدٍ مَوْلَاهُ‏»؛[10] و در زیارت رجبیه و زیارت امام حسین(ع) در نیمه ماه شعبان نیز به هر دوی آنها سلام داده شده است: «السَّلَامُ‏ عَلَى‏ عَمْرِو بْنِ‏ خَلَفٍ‏ وَ سَعِیدٍ مَوْلَاهُ‏».[11] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه