اگر رفتن به نماز جمعه که اجبارى نیست پس چرا حدیثى را دیده ام که اگر کسى بیش از سه هفته بى دلیل به نماز جمعه نرود مهر نفاق و... بر دلش مى خورد؟

از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است که: «صَلَاةُ الْجُمُعَةِ فَرِیضَةٌ وَ الِاجْتِمَاعُ إِلَیهَا فَرِیضَةٌ مَعَ الْإِمَامِ فَإِنْ تَرَکَ رَجُلٌ مِنْ غَیرِ عِلَّةٍ ثَلَاثَ جُمَعٍ فَقَدْ تَرَکَ ثَلَاثَ فَرَائِضَ وَ لَا یدَعُ ثَلَاثَ فَرَائِضَ مِنْ غَیرِ عِلَّةٍ إِلَّا مُنَافِقٌ». وسائل الشیعه، آل البیت، ج 7، ص 298.؛ (نماز جمعه فریضه و واجب است و اجتماع به سوى آن همراه با امام فریضه است و هر کس بدون علت سه جمعه نماز جمعه را ترک کند سه فریضه را ترک کرده و ترک نمى کند سه فریضه را بدون علت مگر منافق».مذمتهاى شدیدى که در مورد ترک نماز جمعه آمده است و تارکان جمعه در ردیف منافقان شمرده شده اند در صورتى است که نماز جمعه واجب عینى باشد یعنى در زمان حضور امام معصوم و مبسوط الید و اما در زمان غیبت بنا بر این که واجب مخیر باشد (تخییر میان نماز جمعه و نماز ظهر) و از روى استخفاف و انکار انجام نگیرد مشمول این مذمتها نخواهد شد، هر چند عظمت نماز جمعه و اهمیت فوق العاده آن در این حال نیز محفوظ است. مکارم شیرازى ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، 1374 ش، اول، ج 24، ص 133..نکته دیگر این که اطلاق منافق در روایات همه جا در ردیف کافر نمى باشد که احکام منافق بر او بار شود. البته در صورتى که ترک فریضه جمعه یا هر فریضه دیگرى به جهت انکار قلبى آن باشد این در حقیقت همان نفاقى خواهد بود که از کفر هم بدتر است. ولى اگر به جهت انکار آن نباشد نوعى نفاق در درون شخص نفوذ کرده گرچه احکام منافق اصطلاحى بر شخص جارى نخواهد بود. در هر حال نماز جمعه یکى از تکالیفى است که ایمان انسان را تقویت مى نماید و از بى تفاوتى در قبال جامعه اسلامى و مسلمین جلوگیرى مى کند و تخییرى بودن آن دلیل بر کم اهمیتى آن نیست بلکه بین نماز ظهر و جمعه، به جا آوردن جمعه افضل است. در نتیجه بسیار مناسب است انسان بدون عذر آن را ترک ننماید. به هر ترتیب کسى که در میان مسلمان ها باشد ونسبت به مصالح مسلمان ها بى تفاوت باشد و در اجتماع آنها حاضر نشود، به نوعى نفاق درونى دچار شده است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه