یاران امام زمان عج چه ویژگی هایی دارند؟

ویژگی های اصحاب امام زمان (غ)   1- ویژگی های ظاهری امام محمد باقر(ع) می فرماید:  أَصْحَابُ اَلْمَهْدِی شَبَابٌ لاَ کهُولَ فِیهِمْ إِلاَّ مِثْلَ کحْلِ اَلْعَینِ وَ اَلْمِلْحِ فِی اَلزَّادِ وَ أَقَلُّ اَلزَّادِ اَلْمِلْحُ  اصحاب حضرت مهدی(ع) همگی جوان هستند و پیر در میانشان نیست، مگر به اندازه سرمه چشم و به اندازه نمک زاد و توشه، و کمترین زاد و توشه سفر آنان، نمک است.( الغیبه شیخ طوسی، ص۴۷۶)  امام علی(ع) در روایتی می فرماید:   کاَنِّی اَنظُرُ اِلَیهِم وَ الزِّیُّ واحِدٌ، وَ القَدُّ وَاحِدٌ، وَالجَمَالُ وَاحِدٌ، وَ اللِّبَاسُ وَاحِدٌ  گویا آنان را می نگرم که همگی زی و شکل و هیأت یکسان دارند و دارای قد و قامت برابر در جمال و برازندگی و دارای لباس یکسانند.( الملاحم و الفتن ابن طاووس، ص۱۲۲)  امام محمد باقر(ع) می فرماید:   وَ اَللَّهِ ثَلاَثُ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً فِیهِمْ خَمْسُونَ اِمْرَأَةً یجْتَمِعُونَ بِمَکةَ عَلَی غَیرِ مِیعَادٍ قَزَعَاً کقَزَعِ اَلْخَرِیفِ یتْبَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضَاً  سوگند به خدا! سیصد و اندی مرد می آیند، که در میانشان پنجاه نفر زن هستند، در مکه اجتماع می کنند، بی آنکه قبلاً وعده داده باشند، آمدنشان مانند ابرهای پاییزی است که پشت سر هم می آیند.( بحارالانوار مجلسی، ج۵۲، ص۲۲۲) 2- معرفت و باورمندی اصحاب： یاوران امام زمان(عج) از شناخت عمیق درباره ­ی خداوند و امام خود، برخوردارند و با آگاهی کامل در میدان حق، حضور یافته­ اند.  امام صادق(ع) می فرماید:   رِجَالٌ کأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ اَلْحَدِیدِ لاَ یشُوبُهَا شَک فِی ذَاتِ اَللَّهِ  آنان مردانی هستند که دل هایشان مانند پاره های آهن است و هیچ تردیدی نسبت به ذات مقدس خداوند ندارند.   هُمْ أَطْوَعُ لَهُ مِنَ اَلْأَمَةِ لِسَیدِهَا  مردانی که در میان امت، اطاعت پذیر ترین و مطیع ترین آنان نسبت به مولای خود هستند.( بحارالانوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۰۷)  امام علی(ع) در می فرماید：   رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اَللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ هُمْ أَنْصَارُ اَلْمَهْدِی فِی آخِرِ اَلزَّمَانِ  مردان مومنی که خدا را چنان که شایسته است، شناخته ­اند و آنها یاوران حضرت مهدی(ع) در آخرالزمان هستند.( بحارالانوار مجلسی، ج۵۷، ص۲۲۹) 3- جان نثاری و شهادت طلبی： معرفت عمیق یاران، نسبت به امام زمان(عج)، دل های آن ها را مملوّ از عشق به امام(ع) می کند. بنابراین در میدان رزم او را، چون نگینی در میان می گیرند و جان خود را سپر بلای او می کنند.  امام صادق(ع) فرمود：   رِجَالٌ یحُفُّونَ بِهِ یقُونَهُ بِأَنْفُسِهِمْ فِی اَلْحُرُوبِ وَ یکفُونَهُ مَا یرِیدُ فِیهِمْ وَ یدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ  یاران امام زمان(عج) در میدان رزم در اطراف او را می گیرند و با جان خود از گزند حوادث محافظت می کنند، و او هر چه بخواهد آن را کفایت می کنند و خواستار شهادت در راه خدا هستند.( بحارالأنوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۰۸)  امام صادق(ع) در روایتی دیگر می فرماید:   [رِجَالٌ] یدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ وَ یتَمَنَّوْنَ أَنْ یقْتَلُوا فِی سَبِیلِ اَللَّهِ شِعَارُهُمْ یا لَثَارَاتِ اَلْحُسَینِ(ع)  آنان برای شهادت دعا می کنند و آرزومند کشته شدن در راه خدایند و شعارشان یا لثارات الحسین(ع) است.( بحارالأنوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۰۷) شجاعت و دلیری： یاوران امام زمان(عج) مانند مولایشان، افرادی شجاع و مردانی پولادین هستند. در روایات، آنان به لُیوثٌ بِالنَّهَارِ یعنی شیران روز تعبیر شده اند.( بحارالانوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۸۶)  امام صادق(ع) می فرماید:   اَنَّه لَوْ قَدْ کَانَ ذَلِکَ اُعْطِیَ الرَّجُلُ قُوَّةَ اَرْبَعِینَ رَجُلَاً  هنگام ظهور، حضرت(ع) یارانی دارد که هر کدام یک از آنان، دارای نیروی چهل مرد جنگی هستند.( بحارالانوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۰۷) و در روایتی دیگر؛   لَوْ حَمَلُوا عَلَی اَلْجِبَالِ لَأَزَالُوهَا لاَ یقْصِدُونَ بِرَایاتِهِمْ بَلْدَةً إِلاَّ خَرَّبُوهَا  آنان اگر بر کوه ها حمله ور شوند، آن را از هم می دَرَند و در مسیر قیام خود، اگر اراده کنند، می توانند شهری را زیر و زبَر کنند.(۳)  امام علی(ع) در روایتی وصف آنان فرمود：   هُمْ کَرّارُونَ! جَیْشُ الْغَضَبِ قَوْمٌ یَْاءتُونَ فِی آخِرِ الزِّمَانِ  روحیه ای حماسی و سلحشوری دارند. آنان سپاه غضب و مظهرر خشم الهی هستند که در آخرالزمان برای یاری حضرت مهدی(ع) خواهند آمد.   هُمْ خَیْرٌ فَوارِسَ عَلی ظَهْرِ الاَْرْضِ اَوْ مِنْ خَیْرِ فَوارِسَ عَلی ظَهْرِ الاَْرْضِ آنان تیز پروازان و بهترین سوارکاران دنیا هستند.   کُلُّهُمْ لُیُوثٌ قَدْ خَرَجُوا مِنْ غَابَاتِهِمْ، لَوْ اَنَّهُمْ هَمُّوا بِاِزَالِةِ الجِبَالِ لَاَزَالُوهَا مِنْ مَوَاضِعِهَا  آنان در کارزار و نبرد همانند شیرانی هستند که از بیشه های خود بیرون آمده اند و هیچ چیز جلودارشان نیست. اگر اراده کنند کوهها را از جای خود بر می کنند و از موانع می گذرند و خاکریزهای دشمن را یکی پس از دیگری فتح می کنند.( معجم الأحادیث الامام المهدی(ع) کورانی، ج۱، ص۳۷۲) 4- عبادت و صلابت یاوران حضرت مهدی(عج) در عبادت از پیشوای خود الگو گرفته اند و روزها و شب ها را با ذکر شیرین حق سپری می کنند.  امام صادق(ع) درباره یاران امام زمان(ع) فرمود：   رِجَالٌ لاَ ینَامُونَ اَللَّیلَ لَهُمْ دَوِی فِی صَلاَتِهِمْ کدَوِی اَلنَّحْلِ یبِیتُونَ قِیاماً عَلَی أَطْرَافِهِمْ  بزرگ مردانی هستند که شبها را نمی خوابند و مانند انبوه زنبوران کندوی عسل تا صبحگاهان زمزمه ی نیایش و مناجاتشان گوش را می نوازد و شبها را شب زنده داری می کنند.( بحارالأنوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۰۸) و همین ذکر خداست که از آنان مردانی آهنین ساخته است که هیچ چیز صلابت و استواری آنها را در هم نمی شکند.  امام صادق(ع) در حدیثی دیگر فرمود：   قَدْ أَثَّرَ اَلسُّجُودُ بِجِبَاهِهِمْ رُهْبَانٌ بِاللَّیلِ کأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرَ اَلْحَدِیدِ آثار سجده بر پیشانی آنها نقش بسته و آنان راهبان و عابدان شب هستند و مردانی که گویی دل­هایشان پاره ­های آهن است.( بحارالأنوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۸۶) و در روایتی دیگر؛   لَهـُمْ فِی اللَّیلِ اَصْوَاتٌ کَاَصْوَاتِ الثَّواکِلِ حُزْنَاً مِنْ خَشْیَهِ اللّهِ قُوّامٌ بِاللَّیْلِ صُوّامٌ بِالنَّهارِ کَاَنَّما دَاءْبُهَمْ دَأْبٌ واحِدٌ  آنان در دل شب، ناله هایی از خشیت خدا دارند مانند ناله مادران داغ فرزند دیده! آنها شب زنده داران در دل شـب و روزه داران در طـول روز هستند، گویی داب و روش همه آنان یکی است.( ینابیع المودة قندوزی، ج۳، ص۹۵)  امام محمد باقر(ع) می فرماید:   فَیَبیتُونَ بَیْنَ راکِعٍ وَ ساجِدٍ یَتَضَرَّعُونَ اِلَی اللّهِ  هنگامی که بخواهند شب را به صبح برسانند، در حال رکوع و برخی در حالت سجده شب را به سحر می کنند و به درگاه خدا تضرّع می کنند.( بحارالأنوار مجلسی، ج۵۲، ص۳۴۱) .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه