آیا نقد کارهایی که دیگران انجام میدهند (در سطح فامیل ، سیاسی و فرهنگی و ...) بدون قصد مذمت (حداقل نداشتن قصد مذمت فرد ، شاید کار را نکوهش کنیم) و نتیجه گیری اشتباه بودن کار آنان (با دلیل قرآنی و حدیثی و یا سخن علما) غیبت محسوب میشود ؟مثلا کسی در سینما ، یا دولت ، یا هرجای دیگر کاری میکند ، و آن کار طبق قرآن و روایات ویا نظر علما اشتباه است ، حال نقد کار آنان با دلیل و برهان ، پیش کسی که آنرا نمیداند ،غیبت محسوب میشود ؟بعنوان مثال چندی پیش کارگردانی در آمریکا با بازیگران زن مبتذل دست داد و جایزه اسکار گرفت ، من این کار را با دلایل قرآنی و حدیثی نقد کردم ، آیا این غیبت محسوب میشود ؟

از اینکه با شما جوان عزیز، مکاتبه می‌کنیم خدا را سپاس می‌گوییم و برایتان آرزوی موفقیت داریم.دوست عزیز؛ موضوعی که مطرح فرمودید از موارد جواز غیبت می‌باشد.توضیح بیشتر:«غیبت» عبارت است از بدگویی و افشای عیوب فردی و پنهان مومن و پرده دری نسبت به حیثیت و آبروی افراد, به گونه ای که وقتی به گوششان برسد ناراحت شوند; ولی غیبت در موارد خاصی جایز شمرده شده است. موضوع سوال شما را می‌توان از دو دیدگاه مورد بحث قرار داد؛ ا- گناه علنی و در منظر دید مردم. 2- تفاوت غیبت با انتقاد.1- از جمله موارد جواز غیبت، آنجایی است که فرد گناهی را علنی و در دید همگان انجام دهد و باکی از ارتکاب آن نداشته باشد. اگر کسی، متجاهر به فسق باشد -یعنى، هیچ گونه پروایى نداشته باشد که علناً به گناه و معصیتى دست بزند- در خصوص گناه علنى او غیبت جایز است.2- غیبت از روی دشمنی و حسادت و اینگونه امور و با قصد خراب کردن فرد گفته می شود؛ در حالی که انتقاد، گفت وگو راجع به عملکرد و موضع گیرى هاى یک فرد معروف یا مسؤول همراه با نقد و دید اصلاح طلبانه است. و از آن جا که شخصیت های اجتماعی و مسئول مانند مدیران، هنرمندان و دولتمردان درقبال مردم و جامعه باید پاسخ گو باشند، انتقاد از آنان اشکالى ندارد؛ اما غیبت، ذکر معایب شخصی انسان ها است که ربطى به شخصیت حقوقى یا عملکرد کارى آنها ندارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه