تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
در فرض سؤال قول مدّعی عقد موقّت مقدّم است و شخصی که مدعّی عقد دائم است باید شاهد و دلیل برای عقد دائم بیاورد و قسم برای ادّعای او کافی نیست و شخصی که ادّعای عقد موقّت دارد می تواند قسم یاد نماید و حرف خود را ثابت نماید. ما در مسأله اختلاف در عقد دائم و موقّت، به سراغ الفاظ نمى رویم، معتقدیم تفاوت این دو عقد از قبیل اقلّ و اکثر است، قدر متیقّن که اقل است را مى گیریم و اکثر را رها مى کنیم و مسأله انقلاب عقد موقّت به دائم را در فرض ترک ذکر مدّت قبول نداریم، قانون العقود تابعة للقصود را همه جا حاکم مى دانیم، هر چند احتیاط آن است که در پایان مدّت صیغه طلاق نیز جاری شود. .
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.