انبیاء به حکم براهین عقلی و شواهد نقلی فراوان ، معصوم از خطا و اشتباهند و لحظه ای هم خطای حقیقی نمی کنند مگر در حدّ ترک اولی (ترک یکی از دو خیر که برتر از خیر دیگر است ) ، کجا رسد که نزدیک چهل سال خطا کنند و خودشان متوجّه نباشند. در هیچ جای قرآن کریم نیز گریه ی حضرت یعقوب (ع) در فراق یوسف (ع) مورد مذمّت قرار نگرفته است بلکه خود حضرت یعقوب (ع) از این شیوه ی تحمّل تعبیر نموده است به صبر جمیل. جریان تشبیه نمودن جریان حضرت یعقوب و یوسف (ع) به جریان حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) نیز در قرآن کریم ذکر نشده ؛و در روایات نیز چنین چیزی را نیافتیم.

انبیاء به حکم براهین عقلی و شواهد نقلی فراوان ، معصوم از خطا و اشتباهند و لحظه ای هم خطای حقیقی نمی کنند مگر در حدّ ترک اولی (ترک یکی از دو خیر که برتر از خیر دیگر است ) ، کجا رسد که نزدیک چهل سال خطا کنند و خودشان متوجّه نباشند. در هیچ جای قرآن کریم نیز گریه ی حضرت یعقوب (ع) در فراق یوسف (ع) مورد مذمّت قرار نگرفته است بلکه خود حضرت یعقوب (ع) از این شیوه ی تحمّل تعبیر نموده است به صبر جمیل. جریان تشبیه نمودن جریان حضرت یعقوب و یوسف (ع) به جریان حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) نیز در قرآن کریم ذکر نشده ؛و در روایات نیز چنین چیزی را نیافتیم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه