چرا در بعضی احادیث اینطور وارد شده که مثلا: معصوم علیه السلام به همراه جمعی وارد مسجد شده و دیدند فردی را که دائما مشغول نماز خواندن است،سپس حضرت میفرمایند به طول رکوع و سجودش نگاه نکنید که "مثلا" اینها از روی عادت است...آیا این مساله غیبت نبود و موجب ازبین رفتن آبروی آن شخص نمیشد؟باتشکر

1. انبیا و اولیای الهی ع همه رفتارها و سخنان معصومین ع در راستای هدایت و رشد انسان ها است و آنها در هیچ رفتار و عملی هرگز به دنبال ضایع کردن افراد و ریختن ابروی آنها نبوده اند .2. گاهی در سیره معصومین ع رفتاری دیده می شود که به ظاهر موجب رسوا شدن و یا ریختن ابروی کسی شده اما در پشت این ظاهر هدف تربیتی مهمی در کار بوده است که لازمه آن معرفی عمل ناشایست و نادرست برخی افراد به دیگران بوده است .3. مثلا در روایتی از امام صادق ع امده است : بَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص جَالِسٌ فِی الْمَسْجِدِ إِذْ دَخَلَ رَجُلٌ فَقَامَ یُصَلِّی فَلَمْ یُتِمَّ رُکُوعَهُ وَ لَا سُجُودَهُ فَقَالَ ص نَقَرَ کَنَقْرِ الْغُرَابِ لَئِنْ مَاتَ هَذَا وَ هَکَذَا صَلَاتُهُ لَیَمُوتَنَّ عَلَى غَیْرِ دِینِی الکافی 3 268 باب من حافظ على صلاته أو ضیعها .... یعنی : در حالی که رسول خدا ص در مسجد نشسته بود در این هنگام شخصی وارد شده، به نماز ایستاد اما و رکوع و سجده ان را درست انجام نداد. حضرت فرمودند: « نماز او مانند کلاغی است که به زمین نوک می زند واگر به این حال بمیرد بر غیر دین من مرده است .در این روایت هدف رسول خدا ص نشان دادن یک نمونه ملموس و روشن در مورد بی توجهی نسبت به نماز به مردم بوده نه ضایع کردن آن فرد و اگر این عمل پیامبر ص مستلزم ریختن آبروی ان فرد هم بوده در برابر هدف مهم تری که پیامبر ص در این رفتار داشته قابل توجه نبوده است . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه