تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از افرادی که نامش در میان شهدای کربلا و یاران امام حسین(ع)جاودانه ماند، و مُهر شهادت وی در درگاه الهی ثبت شد، واضح رومی؛ غلام جنادة بن حارث سلمانی از قبیلهی مراد بود.[1]برخی از منابع متأخر وی را همان غلام ترک امام حسین(ع)[2] و یا حر بن یزید ریاحی[3] معرفی نمودهاند[4] که قاری قرآن بود و با زبان عربی آشنایی داشت.[5]بر فرض قبول این گزارش، وی بعد از سیف بن حرث بن سریع، و مالک بن عبداللّه بن سریع و قبل از عمر بن خالد صیداوی[6] و یا مالک بن دودان[7] به میدان رفت و این اشعار حماسی را میخواند:«الْبَحْرُ مِنْ طَعْنِی وَ ضَرْبِی یصْطَلِی وَ الْجَوُّ مِنْ نَبْلِی وَ سَهْمِی یمْتَلِیإِذَا حُسَامِی عَنْ یمِینِی ینْجَلِی ینْشَقُّ قَلْبُ الْحَاسِدِ الْمُبَجَّل»؛[8]دریا از ضربت نیزه و شمشیر من داغ میشود و هوا از پرتاب نیزه و تیرم پر میگردد. هنگامی که این شمشیر در دست راست من برق میزند، قلب حسودان و پهلوانان شکافته خواهد شد.سپس گروهی از دشمن را به قتل رساند، اما آنان او را محاصره کرده و نقش بر زمینش کردند.در این هنگام، امام حسین(ع) خود را به بالین او رساند و اشک ریخت و صورت خود را به صورتش نهاد. واضح چشمان خود را باز نمود و با دیدن امامش تبسمی بر لبش نقش بست و در همان حال به سمت معبود خود شتافت و به شهادت رسید.[9] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.