آرامش روحی در مسیحیت نهفته است، آیا میشود دینم را عوض کنم، ميخواهم آن را نیز امتحان كنم و اگر جواب نداد ، دو باره به اسلام برگردم ؟

دينداري و دين پذيري مانند مسكن و لباس و خوراك و امثال اينها يك امر دلبخواهي و سليقه اي نميباشد حتي بي خدايان هم بيخدايي را به صورت دلبخواهي انتخاب نكردهاند، بلكه خود را به حق و يا به ناحق قناعت دادهاند و آن راه را انتخاب نمودهاند. مسئله دين چيزي است كه در آن حق و باطل راه دارد و انسان عاقل از ميان حق و باطل بايد حق را بپذيرد. بنا بر اين يك مسلمان و يا پيرو هر دين ديگري اگر ميخواهد، دين حق را در حوزه اعتقادي خود جا بدهد بايد با استدلال و دليل، آن را دريافته و به آن معتقد شود. دين از پديدههايي مانند خوراكي واشاميدني و امثال اينها نيست كه با چشيدن مزهي آن خوشايندي يا بد آيندي آن به دست آيد، بلكه بايد حقانيت يا بطلان آن با دلايل و برهان عقلي ثابت گردد و انگهي در مورد انتخاب يكي از آنها تصميم گرفته شود. بنا بر اين اگر شما واقعا در مورد مسيحيت و اسلام تحقيق نموده و مسيحيت با دلايل و برهان حق و اسلام را باطل و غير حق دريافتهايد به حكم عقل خودت چارهاي از تسليم شدن به برهان و استدلال نداريد. ولي فكر نميشود كه شما در اين راستا تحقيق حق جويانه را انجام داده باشيد؛ ‌زيرا آنچه را كه شما در مورد اناجيل مسيحيت مطرح نموده ايد حاكي از اين واقعيت مي باشد. اصلا مسيحيان اعتقاد ندارند كه حضرت مسيح(ع) كتابي به نام انجيل داشته است بلكه اناجيل به اعتقاد خود مسيحيان سالها پس از عروج حضرت مسيح (ع) توسط برخي مسحياني كه حتي حواري حضرت مسيح نبوده و مسيح را نديده بر محور زندگينامه مسيح (ع) نوشته شدهاند. انجيل نويسي در اواخر قرن اول و اوائل قرن دوم ميلادي به حدي بدون محدويت رايج بوده كه هر كسي مي توانسته براي خود انجيل بنويسد و لذا گفته شده است كه تعداد اناجيل تا قرن چهارم ميلادي بيش از چهارصد انجيل بوده و در سال325 ميلادي در كنفرانس نيقيه از ميان همه آنها همين چهار انجيل انتخاب ميشود كه به مذاق افكار پولس نوشته شدهبودند. اگر شما ميخواهيد آنگونه كه از نامه شما برداشت مي شود، با انتخاب دين مسيح آرامش روحي به دست آوريد چنين چيزي امكان پذير نيست زيرا دين و مذهب به صورت تكويني خود بخود موجب آرامش نميشود، بلكه اين اعتقاد و ديانت راسخ انسان است كه به او آرامش ميدهد. و لذا در ميان مسيحيان افراد بسيار ديده ميشوند كه دين مسيحيت باعث آرامش روحي و رواني آنها نشده و هر گز نتوانسته ارتباط عاطفي با خداي خود كه مسيح (ع) باشد برقرار كند چه اينكه مسيح(ع) يك انسان و پيامبر خدا بود و نميتواند در جاي خدا قرار بگيرد. در مسيحيت هيچ راهي رابطه عاطفي و معنوي بين مردم و خدا باز نشده بلكه فقط ميگويند شما مسيح را دوست داشته باشيد و به اين باور باشيد كه او براي گناهان مردم قرباني شد، همين كافي است براي آرامش روح و روان و باعث سعادت مندي شما خواهد شد! در حاليكه اين موضوع با هيچ دليل و برهاني قابل اثبات نميباشد تا انسان بتواند معتقد به آن شود. در دين اسلام راههاي متعددي براي رابطه گرفتن با خدا و اشباع خواستهاي معنوي و عاطفي از طرف خداوند قرار داده شده است مانند نماز ، روزه، دعا و امثال اينها براي همين منظور جعل شدهاند كه يك مسلمان بتواند با خدايش رابطه داشتهباشد و در دل و عالم معنا او را دريابد و باعث سكون روح و روان او گردد. و لذا خداوند در قرآن مي فرمايد : وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى‏؛ «و هر كس از ياد من روى گردان شود، زندگى (سخت و) تنگى خواهد داشت و روز قيامت، او را نابينا محشور مى‏كنيم.‏ و باز مي فرمايد: فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لي‏ وَ لا تَكْفُرُونِ؛ پس به ياد من باشيد، تا به ياد شما باشم! و شكر مرا گوييد و (در برابر نعمتهايم) كفران نكنيد! بنابراين،‌ براي به دست آوردن آرامش روحي غير از راههايي كه در اسلام براي اين امر قرار داده شده راهي ديگري وجود ندارد و در مسيحيت نه تنها راه ارتباط با خدا وجود ندارد بلكه انسان را از خدا دور نموده و به سوي هواهاي نفساني مي كشاند زيرا در مسيحيت هيچ محدوديتي از نظر عملي وجود ندارد و هر كاري به جز تجاوز به حق مادي ديگران مجاز شمرده شده و هيچ برنامه معنوي براي اشباع خواستهاي دروني ندارد. شما مي توانيد بدون اينكه به دين مسيحيت بگرويد اين حقيقت را با مطالعه آموزه هاي مسيحيت و رفتارهاي بيروني مسيحيان دريابيد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه