جایگاه صحابه در نزد ابن تیمیه چیست؟

«ابن تیمیه» اجتهادهای صحابه را خالی از هوای نفس نمی داند، پس چگونه ما می توانیم صحابه را عادل بدانیم!! ابن تیمیه در منهاج السنه ج2، ص245 تعبیری دارد: فمنما یتعلق بهذا الباب أن یعلم أن الرجل العظیم فی العلم و الدین من الصحابة و التابعین و من بعدهم إلی یوم القیامة اهل البیت و غیرهم، قد یحصل منهم نوع من الإجتهاد و نوعا من الهوی الخفی.مطلبی که باید همگان بدانند این است یک مرد بزرگ در علم و دین از صحابه و تابعین و از اهل بیت اینها همه گرفتار اجتهاد بوده اند و این اجتهادی که مقرونا بالظن، به گمان خودشان اجتهاد می کردند و یک نوع هوای نفسانی خفیفی در صحابه و تابعین بر اهل بیت بوده.وقتی ابن تیمیه می آید نسبت به صحابه و تابعین این چنین می گوید: در صحابه و تابعین یک نوعی از اجتهاد بوده که مقرون به ظن و گمان و نوعی از هواهای نفسانی است؛ اگر واقعا هوای نفسانی در صحابه هست، چگونه می توانیم صحابه را عادل بدانیم!!!!به نقل از سایت سنت .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه