پدرى همه دارایى خود را به فرزندانش صلح کرده، به این شرط که تا زنده است در آنها اختیار تصرّف داشته باشد، با توجه به این مطالب، حکم موارد زیر چیست؟ الف: آیا این صلح با آن شرط صحیح و نافذ است؟ ب: و بر فرض صحّت‏ و نفوذ، آیا جایز است مصالح از این صلح رجوع کند؟ و برفرض جواز، اگر بعد از صلح مبادرت به فروش قسمتى از اموال مورد مصالحه نماید، آیا این کار او عدول از صلح محسوب مى‏شود؟ و بر فرض اینکه عدول از صلح باشد، آیا عدول از همه صلح است یا فقط عدول از صلح اموال فروخته شده است؟ ج: عبارت «اختیار تصرّف در طول مدت حیات» که در قرارداد صلح آمده، آیا به معناى حق فسخ است یا به معناى حق انتقال آن اموال به دیگرى و یا به معناى حق تصرّف خارجى در آن اموال از طریق استفاده از آنها در طول مدت حیات است؟

الف: صلح مذکور با آن شرط محکوم به صحّت‏ و نفوذ است.ب: عقد صلح از عقود لازم است. درنتیجه تا زمانى که مصالح در آن حق فسخ نداشته باشد، فسخ آن توسط او صحیح نیست، بنا بر این اگر بعد از آنکه اموال مزبور را صلح کرد، بدون آنکه حق فسخ صلح را داشته باشد، قسمتى از آن را به یکى از طرفهاى صلح بفروشد، معامله نسبت به سهم مشترى باطل است و نسبت به سهام طرفهاى دیگر صلح فضولى و متوقف بر اجازه آنان است.ج: ظاهر عبارت «اختیار تصرّف در طول مدت حیات» حق تصرّف خارجى است نه حق فسخ و نه حق انتقال آن اموال به دیگرى.منبع : رساله اجوبة الاستفتائات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه