بهشت را كاملا توصيف كنيد و راههاي ورود به آن را بنويسيد؟

توصيف بهشت در برخي سوره ها مانند «واقعه و صافات» به طور مشروح بيان شده كه به برخي از آن موارد و راه هاي وورد به بهشت اشاره مي كنيم. اولاً: معيار رستگاري در آخرت و رفتن به بهشت ايمان و اعمال انسان است. هر كس كه عمل صالح داشته باشد ان شاء الله وارد بهشت مي‏شود. ... « الذين آمنوا و عملوا الصالحات». ثانيا: شفاعت يامبر اكرم(ص) و امامان(ع) و اولياي الهي نيز شامل تعداد زيادي از مسلمانان و مؤمنان خواهد شد و آنان نيز وارد بهشت مي‏شوند. ثالثا: همه اهل ايمان حتي كسانيكه احيانا مشكل داشته باشند در نهايت وارد بهشت خواهند شد و اگر هم عذاب و سختي ببينند براي مدتي موقت است. اما بعد از مدتي آنها نيز به بهشت مي‏روند. رابعا: مي‏دانيد كه بهشت هشت درب دارد و جهنم هفت و اين نشانه آن است كه راه هاي ورودي بهشت بيش از جهنم است. به طور مثال اگر حواس پنجگانه و شهوت و غضب انسان راه ورودي جهنم است اين هفت در به اضافه عقل راه ورودي به بهشت مي باشند. خامسا: خداوند متعال كه آفريدگار بندگان است آنها را هم دوست دارد لذا در نعمت‏هاي خود آنها را بهره‏مند مي‏كند مگر كساني كه خيلي شقاوتمند و نا صالح ند. با توجه به اينمطالب و مطالب بسياري ديگر كه از قرآن و روايات استفاده مي‏شود. هيچ دليلي بر اينكه اهل جهنم بيشتر از اهل بهشت هستند نداريم. بله همه بهشتيان در يك مقام و مرتبه نيستند چنان كه دوزخيان نيز همه در يك مرتبه از عذاب نيستند. دوست گرامي! آنچه كه در اينجا به اجمال مي توان آورد اين است: 1- آنچه از نظر فرآن كريم و روايات اسلامي مسلم است اين كه همانطوري كه اهل جهنم به تناسب بديهايشان سختي و عذابشان گوناگون است، اهل بهشت هم به فراخور اعمالشان داراي درجات و كمالات مختلف هستند. از اين رو بهشت داراي مراتب و درجات متفاوت است: «فأولئك لهم الدرجات العلي» (اهل ايمان و عمل صالح داراي درجات عالي هستند)(طه (20)، آيه 75)؛ «والآخره اكبر درجات» (درجات آخرت و برتريهايش از اين هم بيشتر است)(اسراء (17)، آيه 22) 2- با عنايت به مطلب نخست، در بهشت نعمتهاي گوناگوني وجود دارد كه اهل ايمان و عمل صالح از آن بهره مند مي شوند. اما برترين و بهترين لذت ها محبت و خشنودي خداوند متعال مي باشد، و به تعبير ديگر هيچ لذتي در بهشت به درجه خشنودي و محبت الهي براي انسان بهشتي شادي بخش نيست و حتي لذتهاي ديگر در پرتو اين لذت ارزشمند مي نمايد. قرآن در آيات متعددي بدان اشاره مي كند كه در اينجا به ذكر يك آيه مي پردازيم: «وعد الله المؤمنين و المؤمنات جنات تجري من تحتها الانهار خالدين فيها و مساكن طيبه و جنات عدن و رضوان من الله الكبر ذلك هو الفوز العظيم» (خداوند به مردان و زنان با ايمان، باغهائي از بهشت وعده داده كه نهرها از زير درختانش جاري است، جاودانه در آن خواهند ماند، و مسكن هاي پاكيزه اي در بهشت هاي جاويدان (نصيب آنها ساخته) و (خوشنودي) و رضاي خدا (از همه اينها) برتر است، و پيروزي بزرگ همين است)(توبه (19)، آيه 72) البته اين لذت و رضوان الهي از آن كساني است كه در دنيا همه اعمال خود را بر پايه رضاي خداوند قرار داده باشند يعني عباداتشان بر اصل حب و حمد الهي استوار شده است. چنان كه در كلام نوراني امير مؤمنان (عليه السلام) آمده است: «ان قوما عبدوا الله رغبه فتلك عباده التجار، و ان قوما عبدوا الله رهبه فتلك عباده العبيد، و ان قوما عبدوا الله شكرا فتلك عباده الاحرار» (همانا گروهي خدا را به انگيزه بهشت مي پرستند كه اين عبادت تاجران و سودگران است، و گروهي نيز خدا را به خاطر هراس و عذاب جهنم عبادت مي كنند كه اين شيوه بردگان است، و نيز گروهي خدا را به خاطر شكر و سپاسش مي پرستند كه اين شيوه عبادت آزادگان است.)(نهج البلاغه، حكمت 237؛ اصول كافي، ج2، ص68، ح5) امام علي عبادت خود را از نوع گروه سوم مي داند و مي فرمايد: «الهي ما عبدتك خوفا من عقابك و لا طممعا في ثوابك و لكن وجدتك اهلا للعباده فعبدتك» (معبودا! هيچگاه تو را به خاطر ترس از عذاب و يا طمع به پاداش نپرستيدم، بلكه چون تو را شايسته عبادت يافتم، بندگي مي كنم)(بحار، ج41، ص14) در روايات امامان معصوم نيز محبت و خوشنودي خداوند به عنوان پاكترين و زيباترين لذت اهل بهشت خوانده شده است. امير مؤمنان -عليه السلام- در بيان علت آن مي فرمايد: اهل بهشت هنگامي كه با نعمت هاي گوناگون در بهشت روبرو مي شوند دلهايشان چنان از وجد و سرور افروخته مي گردد كه زبان به سپاس و شكر الهي مي گشايند و همه آن نعمتها را در برابر رضوان خداوند ناچيز مي نگرند و هدف نهائي را در اين مي دانند كه قرآن بازگو مي فرمايد: «و آخر دعويهم ان الحمد لله رب العالمين» (و آخرين سخنان اهل بهشت اين است كه حمد مخصوص پروردگار عالميان است)(يونس (10) آيه 10) امام سجاد نيز با تكيه بر بيان قرآن مي فرمايد: خداوند به اهل بهشت در بهشت مي فرمايد: بهترين لذت براي شما، رضايت و محبت من است.(ميزان الحكمه، ج1، ص433، باب 557، ح2613) نكته پاياني آن كه قرب الهي كه موجب رضا و رضوان عظيم خداوند است در واقع بالاترين كمالي است كه فطرت انسان در پي آن مي رود. پس همان طوري كه ارتباط با خدا در دنيا زندگي آدمي را در همه ابعادش آرامش بخش مي كند در آخرت كه سراي ابدي به شمار مي آيد برترين آرزوها همين رضايت الهي است كه هر نعمت ديگري در پرتو آن لذت آفرين خواهد بود. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه