اگر ببینیم فردی کار واجب و معروفی را ترک کرده، ولی ما نمی‌دانیم شاید دلیل و عذری برای ترک آن دارد، آیا با این فرض جایز است امر به معروف را ترک کنیم؟

همه مراجع: اگر نمی‌دانید که شخص معذور است یا نه باید امر به معروف و نهی از منکر کرد، اما اگر احتمال بدهید شرعاً معذور می‌باشد، در این صورت امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست. به عنوان مثال، جوانی در ماه مبارک رمضان مشغول روزه‌خواری ‌است و در ظاهر عذری ‌ندارد، نهی ‌از منکر وی ‌با وجود سایر شرایط لازم است؛ امّا در مورد پیرمردی ‌که در کهولت سن سر می‌‌برد و روزه نمی‌‌گیرد، ظاهر حال بر معذور بودن او می‌‌باشد و نهی ‌از منکر لازم نیست. البته روزه خواری علنی جایز نیست و از این جهت نهی منکر لازم است.[ امام، تحریر الوسیلة، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط چهارم، م 22 و 23؛ خامنه‌ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج1، م 2209 و 2210؛ دفتر مراجع.] .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه