به طور کلی مجازات اخروی هیچکس را غیر از خداوند ویا کسی که از غیب خبر داشته باشد در این دنیا نمی تواند ترسیم کند و درک درستی از آن به دست آورد , چه رسد نسبت به کسی چون صدام .

به طور کلی مجازات اخروی هیچکس را غیر از خداوند ویا کسی که از غیب خبر داشته باشد در این دنیا نمی تواند ترسیم کند و درک درستی از آن به دست آورد , چه رسد نسبت به کسی چون صدام . غیر از خداوند ویا کسی که از غیب خبر داشته باشد بگوید, اما می توان با توجه به آیات الهی فردی که بعضی از فجایعی را که صدام مرتکب شده است را بیان کرد.1- در [سوره النساء (4): آیات 56 تا 57] چنین آمده است:إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِنا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ ناراً کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها لِیَذُوقُوا الْعَذابَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَزِیزاً حَکِیماً (56) وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً لَهُمْ فِیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِیلاً (57)ترجمه:56- کسانى که به آیات ما کافر شدند بزودى آنها را در آتشى وارد مى کنیم که هر گاه پوستهاى تن آنها (در آن) بریان گردد (و بسوزد) پوستهاى دیگرى به جاى آن قرار مى دهیم تا کیفر را بچشند، خداوند توانا و حکیم است (و روى حساب کیفر مى دهد).2- در سوره النساء (4): آیه 93 آمده:وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِیها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِیماًوَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ93- و هر کسى فرد با ایمانى را از روى عمد به قتل برساند مجازات او دوزخ است که جاودانه در آن مى ماند و خداوند بر او غضب مى کند و از رحمتش او را دور مى سازد و عذاب عظیمى براى او آماده ساخته است.در آیه مورد بحث براى کسانى که فرد با ایمانى را عمدا به قتل برسانند چهار مجازات و کیفر شدید اخروى (علاوه بر مسئله قصاص که مجازات دنیوى است) ذکر شده است:1- خلود یعنى جاودانه در آتش دوزخ ماندن.(وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِیها).2- خشم و غضب الهى (وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ).3- دورى از رحمت خدا (و لعنه).4- مهیا ساختن عذاب عظیمى براى او (و أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِیماً).3- در سوره المائدة (5): آیات 33 تا 34 آمده است:إِنَّما جَزاءُ الَّذِینَ یُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَساداً أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیا وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِیمٌ (33) إِلاَّ الَّذِینَ تابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَیْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (34)ترجمه:33- کیفر آنها که با خدا و پیامبر به جنگ بر مى خیزند و در روى زمین دست به فساد مى زنند.(و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس مردم حمله مى برند) این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا (چهار انگشت از) دست راست و پاى چپ آنها بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوایى آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگى دارند.آنچه مسلم است اینکه شدت عذاب در آخرت و گونه ها و گستره زمانی ان با نوع جرم و حدود آن تناسب دارد و نه به کسی ستم می رود و نه کسی از چنگ عدالت گریزی دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه