تعداد کشته های روسیه در جنگ سوریه: ۲۵ نفرتعداد کشته های جمهوری اسلامی در جنگ سوریه: ۳۰۰۰نفرهزینه روسیه در جنگ سوریه: ۵۰۰ میلیون دلارهزینه جمهوری اسلامی در جنگ سوریه: ۱۷ میلیارد دلاردرآمد روسیه از حنگ سوریه : ۲۵ میلیارد فروش اسلحهدرآمد جمهوری اسلامی از حنگ سوریه : صفرتولید وحشت و گسترش تروریسم، مهمترین منبع درآمد روسیه است. شواهد نشان می دهند همانطور که انتظار می رفت روس ها در معاملات پشت پرده ایران را فروخته اند !!

همانگونه که می دانید این روزها، سوریه، جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت در آستانه پیروزی های بزرگی قرار گرفته است که اگر سنگ اندازی های جبهه عبری-عربی-غربی نباشد، می تواند آرامش و ثبات را سرزمین هایی که سالهاست در اثر نقشه های شوم دشمنان جولانگاه تروریست های تکفیری قرار گرفته است بازگرداند و همین پیروزی ها سبب شده است تا تحلیل های گوناگونی پیرامون نقش جمهوری اسلامی ایران در این پیروزی ها صورت گیرد تا در نهایت، ارزش کاری که جمهوری اسلامی ایران انجام داد و هزینه ای که در این راه پرداخت کرد، به شدت پایین بیاید. یکی از تحلیل هایی که اخیرا در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی دست به دست می شود تحلیلی است که طی آن تلاش می شود تا جمهوری اسلامی ایران بازنده میدان سوریه معرفی شده و روسیه را عامل بازی خوردن ایران بیان می کند. اما نخستین نکته ای که در این تحلیل به چشم می خورد، آمارهایی است که ارائه شده و در نهایت از آنها برای اثبات ادعاها بهره گرفته شده است در حالی که جستجویی کوتاه در آمارهای واقعی، مشخص می سازد که این آمارها به صورت هدفمند طراحی شده است مثل آمار شهدای مدافع حرم کشورمان که حدود 2000 نفر معرفی شده است که هر چند اصل آن درست بوده و از سوی رسانه های رسمی نیز اعلام شده است، اما این آمارها مربوط به کلیه شهدایی است که از ایران به سوریه اعزام شده اند که اکثر آنها را گردان های فاطمیون و زینبیون که عزیزان مدافع حرم افغان و پاکستانی می باشند تشکیل می دهد، همچنین در حالی از آمار بسیار پایین روس ها در جنگ روسیه سخن به میان آمده است که حداقل در یک عملیات نظامی آمریکا بر علیه نظامیان روس در دیرالزوم (که بعدها ادعا شد اشتباه شده است) حدود 200 تا 500 نظامی روس کشته شدند که به گفته یورونیوز، « بزرگترین رویارویی بین آمریکا و روسیه بعد از دوران جنگ سرد و جنگ ویتنام به حساب می آید.»(یورونیوز فارسی، http://fa.euronews.com/2018/02/14/200-russians-killed-syria-airstrike-usa ) ضمن اینکه همین خبر یکی دیگر از آمار و اطلاعاتی که مبنای این تحلیل قرار گرفته است را نیز زیر سوال می برد آنجا که مدعی می شود روس ها با آمریکایی ها بر سر مناطق تحت حمله، به توافق رسیده و در این میان تنها این نیروهای ایرانی هستند که به اصطلاح «گوشت دم توپ» شده اند. سایر آمار ها و اطلاعات این تحلیل نیز شرایط کمابیش مشابهی داشته و با توجه به تنظیم شدن آن به صورت جهت دار و هدفمند با هدف اثبات تحلیلی غلط، نمی توان به آن اعتماد کرد.نکته دیگری که در ارتباط با این تحلیل باید مورد توجه قرار گیرد این است که اساس و مبنای این تحلیل این است که روس ها در یک بازی سیاسی، ایرانی ها را به ورطه جنگ سوریه کشانده، از آنها در راستای اهداف و منافع خود سوء استفاده کرده و در حال حاضر نیز در حال خیانت به ایرانی ها هستند و با توجه به هزینه هنگفتی که ایران در ماجرای سوریه پرداخت کرده است، آنکه بازنده این ماجرا بوده، ایران و منافع ملی آن بوده است. این در حالی است که نگاهی به تحولات سوریه و دلایلی که باعث شد تا جمهوری اسلامی ایران ناخواسته وارد معرکه سوریه شود، به خوبی گویای آن است که اشتباه بودن این تحلیل می باشد، چرا که در ماجرای سوریه، گروهی که به لحاظ بنیادین، با نظام جمهوری اسلامی ایران در تعارض بوده و در شعارها و بیانیه های خود نیز اعلان می کرد که هدف اصلی آن، مبارزه با نظام جمهوری اسلامی ایران و کشاندن عرصه نبرد به درون ایران می باشد و حتی برای بخش های مختلف ایران تحت عناوینی همچون ولایت خراسان، والی و امیر نیز انتخاب کرده بودند، در تلاش بودند تا با در دست گرفتن حاکمیت در این کشور و گسترش آن به سمت عراق، ضمن انحراف حرکت بیداری اسلامی و نابود کردن محور مقاومت ضد صهیونیستی، نبردی فراگیر را در جهان اسلام ایجاد کنند که دامنه آن باید تا داخل کشور ما کشیده می شد و به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران با انگیزه های مختلف وارد معرکه سوریه شد، از جمله برای دفاع از جان بیگناهان که به دست تروریست های جنایتکار تکفیری هر روزه قتل عام می شدند، برای دفاع از اماکن مقدسه که هر روزه توسط این گروه های جنایتکار در حال تخریب بوداز جمله حرم حضرت زینب کبرا س که در آستانه نابودی کامل قرار گرفته بود، حمایت از جریان مقاومت که سوریه یکی از رئوس آن را تشکیل می داد و در نهایت حمایت از منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، فراتر از مرزهای سرزمینی که این اهداف ماهیتا به گونه ای هستند که برای تحقق آنها نیازی به فراخوان کشوری دیگر همچون روسیه نبود و به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران پیش از روسیه وارد این معرکه شد، با این حال، از آنجایی که در این ماجرا، روس ها نیز منافعی داشتند که لازم بود تامین شود از جمله تامین منافع ملی و امنیت این کشور، به ویژه با توجه به اینکه بخش عمده ای از نیروهای حاضر در سوریه، در واقع روس تبارانی بودند که در صورت بازگشت به روسیه، امنیت ملی این کشور را در معرض تهدید قرار می دادند، لذا این کشور مدتها پس از آغاز بحران سوریه، وارد کارزار شد و در این مسیر با جمهوری اسلامی ایران اهداف مشترکی پیدا کرد که در راستای آن، هماهنگی ها و همکاری ها آغاز شد به گونه ای که جمهوری اسلامی ایران خاک خود را در اختیار نیروهای روس قرار داد و روس ها نیز در جبهه ها مختلف به پشتیبانی از نیروهای ایرانی می پرداختند و این همکاری به معنای بهره گرفتن روس ها از ایران نبود، از طرفی با توجه به تفاوت ماموریت ها و اهداف دو کشور در سوریه علیرغم برخی شباهت ها، طبیعی است که اساس مقایسه میان هزینه های ایران و روسیه به ویژه در بعد تلفات، درست نمی باشد، به ویژه اینکه روس ها بنایی بر ورود در جنگ زمینی نداشته و عمدتا به پشتیبانی هوایی و نیز تجهیز نیروهای سوریه به امکانات پیشرفته از جمله سامانه های ضد موشک اس 400 می پرداختند، در حالی که نیروهای محور مقاومت، از جمله نیروهای حزب الله و نیروهای فاطمیون و زینبیون، در کنار ارتش سوریه، بار اصلی نبرد زمینی را بر عهده داشتند و نیروهای ایرانی نیز عمدتا ماموریت های مستشاری و آموزش نیروهای عمل کننده را برعهده داشتند و به همین دلیل اکثر شهدای مدافع حرم را نیروهای پاکستانی، افغان و لبنانی تشکیل می دهند. از این رو هر یک از گروه های درگیر در جنگ سوریه، ماموریت و هدفی خاص داشتند که اگر چه با گروه دیگر اشتراک و هماهنگی هایی هم داشت اما عین هم نبود تا بر اساس آن، عملکرد گروه ها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گیرد و یکی از آنها متهم به خیانت و سوء استفاده از دیگری شود.سرانجام آخرین نکته این است که در روابط بین الملل، هر کشوری به دنبال تامین منافع ملی خود می باشد و به همین دلیل اصل اعتماد مطلق، اساسا در روابط بین الملل بی معنا می باشد و به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران نیز علیرغم همکاری ها و منافع مشترکی که در سوریه با روسیه دارد، هرگز به این کشور به صورت صددرصدی اعتماد نکرده است و هرگز در زمین روس ها بازی نکرده است، بلکه جمهوری اسلامی ایران با لحاظ اینکه هر لحظه ممکن است منافع ملی روس ها اقتضای بازی دیگری داشته باشد، وارد بازی شده و صرفا به دنبال تامین منافع ملی-اعتقادی خود در سوریه می باشد و به همین دلیل حتی اگر روس ها بخواهند از مواضع سابق خود در این کشور عدول نمایند، جمهوری اسلامی ایران راه خود را ادامه خواهد داد، هر چند فعلا هیچ شاهدی مبنی بر تخلف روس ها از معاهدات و قول و قرارهایی که در جهت اهداف مشترک با ایران بسته اند، گزارش نشده است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه