من به عنوان یک شیعه مسلمان در مشکلات می گویم خدایا ، ما را به حق پنج تن کمک کن و برخی دوستان سنی من مفهوم وسیله در دعا را ردّ می کنند، آنها می گویند این کار شرک است و کسی که مرد نمی تواند وسیله ما در دعا و نماز باشد. من به استدلالی محکم و مستدل از منابع قرآن، حدیث و منابع اسلامی، برای اثبات عقیده ام احتیاج دارم.

همه ما در بر آوردن حاجات خود از اسباب و وسایل بهره می جوییم و این امری کاملاً عادی و روز مره است شما بر وسایط نقلیه سوار می شوید و به مقصد می رسید از دستتان بهره می جویید و از کامپیوتر برای بدست آوردن امور مورد نیاز سود می جویید و ظاهراً هیچ کدام از این امور اشکال ندارد و به عنوان شرک قلمداد نمی شود چون شما می دانید که زمام امور شما و این ابزار همه در دست خداوند است و هیچ یک از آنان از خود استقلالی ندارند تا این جا توسل به اسباب برای بر آوردن حاجات مادی بود، اما اگر ما برای دست یافتن به امور غیر مادی و معنوی و یا دست یافتن به همین امور مادی دست به توسل به اسباب و وسایل غیر عادی و طبیعی بزنیم، چطور خواهد بود مثلاً دعا، صدقه و انواع عبادت وسایلی هستند که ما می توانیم به وسیله آنها حاجات خود را بر آورده کنیم حال اگر این اسباب و وسایل، بندگان خالص و اولیاء مقرب خداوند باشند و ما آبروی آنها را وسیله قرار دهیم و پاکی و تقوا و طهارت و قرب آنان را به خداوند وسیله ای برای رسیدن به حوائج مشروع (اعم از مادی و معنوی) قرار دهیم با علم به این که این بندگان خالص خدا هر چه دارند از خداوند است و از خود هیچ گونه استقلالی ندارند چه ایرادی می تواند داشته باشد. از قرآن کریم استفاده می شود که توسل به انبیاء مشروع است و خود قرآن به پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: که نماز برای اموات مؤمنین بخواند که نماز پیامبر(ص) برای آنان آرامش خواهد بود [1] و می فرماید اگر کسانی که به خود ستم کرده اند اگر نزد تو ای پیامبر بیایند و استغفار کنند و تو برای آنان استغفار کنی خداوند را تواب و مهربان خواهید یافت [2] یا برادران یوسف به یعقوب گفتند که پدر برای ما استغفار کن گناهان ما را که از خطا کارانیم و جناب یعقوب هم فرمود بزودی برای شما استغفار خواهم کرد که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است [3] و در سوره فتح آیه 11 داستان متخلفانی را می آورد که خدمت پیامبر صلی الله علیه و اله آمدند و از او طلب استغفار می کردند یعنی او را واسطه می کردند تا برای آنها در نزد خداوند استغفار کند و در سوره منافقون آیه 5 منافقین را سرزنش می کند که وقتی بدانها گفته می شود پیامبر(ص) را واسطه قرار دهید و به وسیله او استغفار کنید رو بر می گردانند و استکبار می ورزند! پس مشخصاً این عمل شرک نیست و به این معنا هم نیست که العیاذبالله خداوند متأثر از یک امر ممکن می شود بلکه بدین معنا است که خداوند خود اینان را وسیله تقرب و توجه قرار داده است چنان چه در سوره مائده آیه 35 بدان اشارت رفته است. و اما اینکه بعضی می گویند اگر پیامبران و اولیاء خداوند در قید حیات باشند این عمل اشکال ندارد ولی اگر از دنیا رفته باشند این عمل سود نمی بخشد و ضمناً اعتراف می کنند که در این صورت یک عمل لغو است نه یک عمل مشرکانه ولی در جواب باید گفت ما معتقد هستیم که پیامبران و اولیاء و بلکه همه انسانها بعد از مرگ نابود نمی شوند بلکه از نشئه ای به نشئه دیگر منتقل می شوند که با این دنیا در تعامل هستند، هم اثر می پذیرند و هم اثر گذار هستند که می توان علاوه بر آیات قرآن کریم و آیاتی که درباره شهداء [4] و سخن شهید [5] آمده است، عمل مسلمین را که هر روز در نمازهای خود پیامبر صلی الله علیه و آله را خطاب قرار داده و می گویند: "السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته"  دلیل بر آن دانست آیا این سلام فرستادن و خطاب کردن لغو و بیهوده است؟ پیامبر صلی الله علیه و آله در جنگ بدر جنازه مشرکین را در چاه انداخت و با آنان سخن گفت یکی از صحابه عرض کرد یا رسول الله اینها می شنوند؟ پیامبر(ص) فرمود شما از آنان شنواتر نیستید. [6] و وقتی پیامبر(ص) به قبرستان بقیع مشرف می شدند می فرمود:( السلام علیکم دار قوم مؤمنین) [7] به هر تقدیر تردیدی برای ما باقی نمی ماند که بر اساس متون دینی وقتی اولیاء خداوند را خطاب قرار می دهیم آنان حرف ما را می شنوند و تقاضای ما را در می یابند و برای ما نزد خداوند دعا می کنند که خداوند حاجت مشروع ما را بر آورده کند و خود در این سببیّت هیچ گونه استقلالی ندارند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه