آیا در طی دوران فاصله بین پیامبری حضرت محمد(ص) و حضرت عیسی (ع)، پیامبر دیگری وجود داشته است؟ و آیا باید در هر زمان پیامبر یا امامی (حجت خدا) زنده باشد؟

بر اساس اصول عقلی برهانی و نیز ادله قطعی و نقلی، مثل این آیه قرآن که می­فرماید: « إِنَّا أَرْسلْنَک بِالحَْقّ‏ِ بَشِیراً وَ نَذِیراً  وَ إِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلا خَلا فِیهَا نَذِیرٌ [i] ما تو را بحق برای بشارت و انذار فرستادیم؛ و هر امّتی در گذشته انذارکننده‏ای داشته است ! .» پس هیچ عصر و زمانی نبوده که خداوند میان مردم حجت نداشته باشد. اما معنای حجت لزوماً بمعنای برانگیختن پیامر نیست. بلکه وصی پیامبر نیز حجت خداست و در دوران فاصله بین پیامبری حضرت محمد (ص) و حضرت عیسی (ع)، اوصیاء حضرت عیسی (ع) نسل در نسل حیات داشتند. هر چند دامنه فعالیت آنها گسترده نبوده است. البته بر اساس این آیه که می­فرماید: « ... وَ مَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتی نَبْعَث رَسولاً [ii] یعنی: و ما هرگز (قومی را) مجازات نخواهیم کرد، مگر آنکه پیامبری مبعوث کرده باشیم (تا وظایفشان را بیان کند).»مسئولیت مردم در برابر خداوند همیشه در تناسب با درجه حجتی است که برای مردم اقامه شده است. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه