در چند موردى که خواستگارى رفته ام نتوانسته ام راه را تا آخر ادامه بدهم و بعد پشیمان شده ام، هر موقع که به خواستگارى مى رویم و موقعى که با دختر هم صحبت مى شوم، اولین سؤالى که از او مى پرسم این است که آیا شما به من علاقه دارى؟ اگر جواب داد نه، که دیگر هیچ حرفى نمى زنم و با ناراحتى جلسه را ترک مى کنم و بعد به پدر و مادرم مى گویم که ما به توافق نرسیدیم. ولى اگر جواب داد آرى، بقیه صحبت را ادامه مى دهیم و بعد به دختر مى گویم بعدا جوابش را مى دهم. ولى بعد از جلسه خواستگارى یه افکار و سؤالاتى ذهنم را مشغول مى کند، مثل: آیا او واقعا به من علاقه دارد؟ آیا او من را به خاطر خودم مى خواهد یا مال و اموال و...؟ و سؤالاتى از این قبیل... و در آخر در درونم به نتیجه اى نمى رسم و پیغام مى دهم که نه ما براى هم مناسب نیستیم و باز هم مجرد مى مانم! حال به نظر شما مشکل از کجاست؟ و چه باید بکنم؟

در پاسخ به این سؤال مطالب زیر را یادآور شویم: 1. درست است که انتخاب همسر مسئله اى مهم و حساس است ولى در عین حال نباید زیاد وسواس به خرج داد. هیچ کس 100 درصد طبق معیارهایى که در ابتدا در نظر دارد آفریده نشده و پرورش نیافته است. کما این که ممکن است نسبت به طرف هاى مقابل شما نیز همین گونه باشد و 100 درصد آن طور که آنان مى خواهند نباشید. براى ازدواج، اگر دخترى که به خواستگارى او رفته اید 60 تا 70 درصد با معیارها و خواسته هاى شما مطابق بود مى توان گفت که او براى ازدواج با شما مناسب است. اگر ازدواج با دخترهاى خوب و مناسب را با بهانه هاى واهى و معیارهاى خود ساخته و من درآوردى رد کنید این خطر وجود دارد که در نهایت با دخترى ازدواج کنید که از دخترهایى که قبلاً به خواستگارى شان رفته اید بسیار پایین تر باشند و آن وقت پشیمانى دیگر سودى نخواهد داشت. 2. سؤال از علاقه دختر مورد نظر به شما در همان ابتداى ملاقات، سؤالى کاملاً بى معنا و غیرمناسب است. چگونه ممکن است فردى با یک نگاه، علاقه اى واقعى و پایدار نسبت به دیگرى در خود بیابد؟! مگر شما در همان نگاه اول، نسبت به او در خود احساس محبت مى کنید که از او چنین انتظارى دارید؟ اگر واقعا چنین است پس چرا حتى با پاسخ مثبت وى به سؤالتان، باز هم به او پیام رد مى دهید؟ بایستى به این نکته توجه داشته باشید که درست است که دختر و پسر به دلیل وجود غریزه جنسى احساس علاقه اى نسبت به یکدیگر دارند اما علاقه واقعى آنان به هم، در طول زمان و با زندگى در کنار یکدیگر ایجاد مى شود. از این رو لازم است سؤال از علاقه دختر مورد نظر به شما در همان ابتداى برخورد از فهرست سؤال هایتان کنار بگذارید. 3. در هنگام گفتگوى مستقیم، دختر و پسر به دنبال آنند که یک آشنایى عمومى و کلى از طرف مقابل به دست بیاورند. موضوعات قابل طرح در گفت و گوى قبل از مراسم عقد مختلف است؛ زیرا افراد عقیده ها، آرمان ها، هدف ها و خواسته هاى گوناگون دارند. البته بعضى از مسائل و موضوعات عمومى است و ضرورت دارد قبل از ازدواج براى آگاهى یافتن از ویژگى هاى جسمانى، روانى، اخلاقى یکدیگر مطرح کنند و درباره آن ها به گفت و گو بنشینند. منبع: خواستگارى، محمدرضا احمدى، نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاهها، دفتر نشر معارف، 1390. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه