تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
بسمه تعالى: مقصود از کلمه (أَرْبَابًا) «خدایان» نیست «رب» به معناى صاحب و سرپرست است که آنها خیال مى کردند که خدا اداره جهان و یا امر حلال و حرام را به فرشتگان و یا پیامبران سپرده است. و قرآن این نظر را نفى مى کند و تدبیر جهان و دستگاه تشریع را به دست خدا مى داند. از این بیان روشن مى شود که این آیه منافاتى با توسل ندارد چون ما امامان را مدبران مستقل جهان و یا صاحبان تشریع که حلال و حرام دست آنها باشد نمى دانیم. والله العالم منبع: استفتائات، آیت الله العظمى سبحانى (دام ظله)، جلد سوم، قم: مؤسسه امام صادق علیه السلام، 1394. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.