در خود این مسئله که (بعد از وفات مرجع تقلید، باید از مجتهد زنده تقلید کرد)، آیا مکلف باید از مجتهد زنده تقلید کند؟ یا این‌که چون مجتهد میت این گونه فتوا داده است، باید بعد از وفات او از زنده تقلید نمود؟

در این مسئله باید از مجتهد زنده و اعلم[1] تقلید ‌شود و با فتوای او می‌تواند بقا بر تقلید مجتهد متوفی داشته باشد. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2] حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): در رجوع به مجتهد زنده و بقا‏ بر تقلید مجتهد متوفی مخیر می‌باشید، ولی بقا بر مجتهد متوفّی باید به تقلید از مجتهد زنده و بنا بر احتیاط اعلم باشد. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): در این مسئله باید از مجتهد اعلم تقلید کرد و در صورت تساوی دو مجتهد (حی و متوفی) و اختلاف رأیشان باید احتیاط کرد و اگر احتیاط ممکن نباشد یا حرجی باشد شخص مخیر است. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): بقاء بر تقلید میت در مسائلی که عمل کرده جایز است و در مسائلی که عمل نکرده، از حی تقلید می‌کند. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی): در مسئله تقلید و بقای بر میت باید مقلد مجتهد حی‌ شود و با فتوای ایشان می‌تواند بقا داشته باشد. [1] . حضرت آیت الله شبیری زنجانی تنها اعلم بودن را کافی دانسته‌اند. [2] . استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، مکارم شیرازی، و  نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه