با توجه به اهميت نماز، چرا در قرآن درباره كيفيت نماز خواندن مطلبی به چشم نمی خورد و درباره چگونگی نماز اختلاف نظر وجود دارد؟

قرآن كتاب جامع هدايت انسان هاست كه اصول و برنامه هاي كلي دين را دربردارد. پيامبر افزون بر دريافت وحي از خداوند و ارائه آن به مردم، وظيفه تبيين آن را نيز عهده دار است. قرآن مانند قانون اساسي است كه قانون هاي جزئي و فرعي بر اساس آن ترسيم و تبيين مي شود. از سويي، قرآن ما را به لزوم پيروي از پيامبر و اولي الامر (1) فرمان مي دهد و تعليم كتاب (قرآن) را وظيفه پيامبر مي داند؛(2) زيرا قرآن كتابي عميق است و لايه هاي معرفتي بسياري دارد كه فهم آن نيازمند آموزش است. بي شك، پيامبر و جانشينان پاكش، تنها مفسران قرآن هستند.بنابراين، خداوند در قرآن، اصل نماز و كلياتي از اجزاي آن را بيان مي كند. بديهي است كه جزئيات آن را بايد در احاديث نبوي و اهل بيت عليهم السلام كه بزرگ ترين مفسران وحي هستند، جست وجو كرد. اگر خداوند در قرآن به جزئيات نماز اشاره مي كرد، بايد ديگر تكاليف دين نيز با ريزه كاري ها بيان مي شد. بر اين اساس، وجود اختلاف در نماز و ديگر احكام را بايد در پايبند نبودن مسلمانان به قرآن و عترت جست وجو كرد.پی نوشتها:1. نک: نساء: 59؛ حشر: 7.2. نک: جمعه: 2؛ نحل: 44 و 64.منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه