آیا غیر از پیامبر اسلام(ص)، دیگر پیامبران هم معراج داشته اند؟

خنوخ یا اخنوخ، نام عبری حضرت ادریس (ع) می باشد. در دو جاى قرآن کریم نام ادریس ذکر شده است. یکى در سوره مریم و دیگرى در سوره انبیاء. در سوره انبیاء فقط نام آن حضرت برده شده، ولى در سوره مریم خداى تعالى اوصافى نیز براى آن حضرت بیان فرموده است: واذکر فى الکتاب ادریس انه کان صدیقا نبیا و رفعناه مکانا علیا(مریم آیات 56 و 57) در این کتاب ادریس را یاد کن که او پیغمبرى راستى پیشه بود، و ما او را به جایگاهى بلند، بالا بردیم. در معناى این که فرمود و رفعناه مکانا علیا میان مفسران اختلاف است: دسته اى معتقدند یعنى قدر او را بالا بردیم و در عالم بالا جاى دادیم. هم چنین در علت و کیفیت صعود آن حضرت به آسمان نیز اختلاف نظر است: در پاره اى از روایات آمده که خداوند به یکى از فرشتگان خود خشم گرفت و بال و پرش را قطع کرد. بعد او را در جزیره اى انداخت و سال ها آن جا بود تا هنگامى که خداوند ادریس را مبعوث فرمود. فرشته مزبور نزد آن حضرت آمد و از وى خواست به درگاه خداوند دعا کند تا خداوند از وى بگذرد و بال و پرش را به او بازگرداند. ادریس هم دعا کرد و خدا از وى درگذشت و بال و پرش را به وى باز داد. فرشته مزبور به آن حضرت عرض کرد: آیا حاجتى دارى؟ ادریس گفت: آرى مى خواهم مرا به آسمان ببرى تا ملک الموت را دیدار کنم، زیرا با یاد وى زندگى بر من گوارا نیست. فرشته مزبور، ادریس را به آسمان چهارم آورد و در آن جا ملک الموت را دید که نشسته است و سر خود را از روى تعجب حرکت مى دهد. ادریس پیش آمد. به ملک الموت سلام کرد و پرسید: چرا سرت را تکان مى دهى؟ جواب داد که پروردگار به من فرمان داد تا جان تو را میان آسمان چهارم و پنجم گرفته و تو را قبض روح کنم. من در فکر بودم که چگونه با این همه فاصله بسیارى که میان آسمان چهارم با سوم و سوم با دوم و دوم با اول و هم چنین میان آسمان اول با زمین است، من ماءمور شده ام که در آسمان چهارم جان تو را بگیرم تا اکنون که تو را دیدار کردم. سپس جانش را در همان جا بگرفت. در روایت طبرى و فرید وجدى و دیگران، موضوع غضب و خشم پروردگار- که مورد ایراد بعضى واقع گردیده - ذکر نشده و مابقى آن با مختصر اختلافى به همین نحو از کعب الاخبار نقل شده است. در حدیثى که راوندى در قصص الانبیاء از ابن عباس نقل کرده، ملک الموت از خداى تعالى اجازه گرفت که براى زیارت ادریس به زمین بیاید و او را دیدار کند. خداوند به وى اجازه داد و نزد ادریس آمد و مدتى با وى مانوس شد تا این که ادریس او را شناخت و از وى خواست که او را به آسمان برد. ملک الموت از خداوند اجازه گرفت و ادریس را به آسمان برد و پس از این که جهنم و بهشت را به وى نشان داد، ادریس وارد بهشت شد و دیگر از آن جا بیرون نیامد. منبع: دایره المعارف طهور .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه