لطفا این حدیث را شرح دهید. امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: نَظَرُ المؤمِنِ فِی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ لِلمَوَدَّةِ وَ المَحبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ؛ نگاه مؤمن به چهره ی برادر مؤمنش، از روی مهرورزی و محبت نسبت به او، عبادت است. (1)

شرح حدیث:مبنای دین، مهرورزی و محبّت است. مودّت و دوستی، گاهی در نگاه جلوه گر می شود، گاهی در رفتار و برخورد، گاهی در بذل و بخشش، گاهی در عفو و گذشت، گاهی در احسان و ایثار. روابط برادران دینی باید بر پایه ی دوستی و مودّت باشد. نگاه محبت آمیز، پیام دوستی قلبی و مهردرونی است. حتی نگاه به پدر و مادر از روی مهر و عاطفه و محبّت هم در روایات، عبادت شمرده شده و موجب اجر و پاداش الهی است. انسان، به محبت نیاز دارد. داشتن محبت قلبی یک مرحله است، اظهار و ابراز آن دوستی و علاقه، مرحله ی دیگر است. این حدیث، نشان می دهد دایره ی خداپرستی و عبادت، بسی وسیع است و از حالتهای فردی و شخصی فراتر می رود و در نماز و روزه و تهجّد و ذکر، خلاصه نمی شود. از زیباییهای دین، یکی هم این است که اگر دو مؤمن، با چشم محبت و مودّت به یکدیگر نگاه کنند و این نگاه، علاقه ی قلبی آنان را نشان دهد، همین هم نزد خداوند، عبادت به شمار می رود و مستوجب پاداش می گردد. به فرموده ی امام علی علیه السّلام «بالتودّد تکون المحبّةُ» (2)«تودّد و ابراز دوستی، محبّت می آورد.»خلل پذیر بود هر بنا که می بینی مگر بنای محبّت که خالی از خلل است. (3) و چه زیباست، سیمای جامعه ای که در آن نگاهها آمیخته به محبّت باشد، نه آلوده به تردید و بدگمانی و دشمنی و حسادت!پی نوشت: 1. تحف العقول، ص 2822. غررالحکم، حدیث 4194. 3. حافظ. منبع: حکمت های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه