نحوه عزاداری برای امام حسین (ع) آیا عرفی است یا به مسائل سنتی بستگی دارد ؟

بزرگداشت واقعه ی عاشورا و برگزاری مجالس سوگواری سالار شهیدان سنتی را پایه گذاری کرد که همواره نام و یاد حسین (ع) و یارانش در خاطره ها زنده بماند ، عاشورا حدیث مکرری که حدود چهارده قرن نقل مجالس و محافل گوناگون بوده است ،خاطره ی عاشورا جزیی از فرهنگ فراموش ناشدنی شیعیان است که با نام حسین (ع) روز و شب را به سر آورده اند گفته های بسیار و کتابهای بی شماری که در این باره موجود است شاهدی است بر این مدعا ، این حدیثی نیست که کهنه گردد و همراه عرف یک جامعه نسبت به جامعه و نسل بعدی کهنه شود یا تحریف و تغییر کند باید توجه داشت که نهضت امام حسین (ع) نسبت به بسیاری از فصول تاریخ مصون و محفوط مانده است و در واقع خود اهل بیت (ع) اولین مجلس عزاداری را برای سالار شهیدان بنا نمودند اهتمام زنان اهل بیت (ع) به خطبه وخطابه در فرصتهای مختلف با بودن امام علی بن الحسین (ع) در واقع اولین مجالس مرثیه سرایی و عزاداری بوده و همه تلاششان برای این بوده که مانع تحریف وافسانه سازی حادثه کربلا شوند روایاتی که از حضرت سجاد (ع) درباره ی واقعه ی عاشورا منقول است از همه ی روایات موثق تر است زیرا که آن حضرت هر چه می فرمود نتیجه ی مشهودات خود ایشان بود و نه از شینده ها و منقولات و شاعران عرب و دوستداران امام حسین (ع) از جمله بشیرن جذلم به درخواست امام سجاد (ع) اولین بیات را در مصیبت شهادت امام حسین (ع)سرود و با گریه و صدای بلند بر مردم مدینه خواند ، بنابراین باید اولین شعر مرثیه و نخستین مجلس عزاداری را مربوط به همان سال 61 هجری گرفت که این مراسم و مرثیه خوانی ها پس از قرنها در زمان حاضر نیز با همان شور و قداست هر ساله در دو ماه محرم و صفر برگزار می شود و در واقع رمز ماندگاری عاشورا نه عرف جامعه که اهداف عالی و مقدس قیام عاشورا است و البته عرف جامعه هم تا حدودی خواسته یا ناخواسته حامی ارزشها و هنجارهای مثبت اجتماعی است و چه بسا به خاطر تحول مثبتی که در روحیه ی افراد به ویژه جوانان در این دو ماه بوجود می آید یک ارزش مثبت وماندگار به حساب می آید درست مانند ماه مبارک رمضان که برای همه ی افراد زمان خودسازی و دگرگونی است . از آنجا که سنت و تاریخ یک جامعه در راستای هم می باشند لذامی توان قیام تاریخی و خونین امام حسین (ع) را سنتی ماندگار دانست که دارای نتایج مهمی بود از قبیل1- تشکیل مجلس عزاداری و در کنار آن وعظ و ارشاد مسلمین که از برکت همان واقعه ی کربلا باقی مانده است و درعین مغتنم شمردن آن البته اصلاحاتی نیز باید در آن صورت گیرد .2- ظهور نوعی از شعر و ادبیات عربی و فارسی مقارن باهمان واقعه جانسوز کربلا و تداوم آن تا به امروز .البته با بررسی تاریخی می توان گفت صفویه در ترویج تشیع و اقامه ی مراسم عزاداری بسیار اهتمام ورزیده اند اما حضرت زینب (س) وامام سجاد (ع) اولین مرثیه سرایان تاریخ تشیع بودند .مفهوم و هدف عزاداری :اگر عزاداری به معنای روضه خوانی بر منبر و یاد دادن احکام و بیان مسائل حلال و امر به معروف و نهی از منکر وبیان مواعظ و نصایح از آیات و کلمات پیغمبر اکرم وائمه معصومین(ع) و ذکر فضائل ومناقب و اهل بیت و ذکر مصایب وارده بر آنان مخصوصاً مصایب حضرت سید الشهداء(ع) واصحاب بزرگوار آن حضرت که چنین مجالسی علاوه بر ثواب عزاداری، ثواب بیان احکام ومواعظ را که از اهداف عالیه آن بزرگواران بوده خواهد داشت . ) این ازدستورات اسلام است . اما شکل عزاداری که هر شهری و روستایی یک شکل درانجام مراسم یا هیئت سینه زنی و علم پرچم دارند اینها عرفی است و هر جا یک روش و سنتی دارند (5)به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه