کسانی که از پدر و مادر یامعلم خود دین را یاد گرفته اند و پس از رسیدن به تکلیف بدون تحقیق عمل کرده اند، اعمال آنها چگونه است؟

مقصود از حرمت تقلید در اصول دین آن است که هر کس باید نسبت به اصول اعتقادات، علم داشته باشد برخلاف تقلید که حجت ظنی است. به عبارت دیگر مثلا" اگر از کسی بپرسند به چه دلیل خدا وجود دارد؟ نمی تواند بگوید: ((چون فلان مرجع تقلید گفته است))، زیرا اصول اعتقادی و جهان بینی مبانی استوارتری می طلبد لیکن این به معنای آن نیست که حتما" باید در تمام مسایل آن بررسی های عمیق و ژرف نماید بلکه همین که با اتکا به فطرت یاعقل بدیهی (مانند استدلال پیر زن در خدمت رسول اکرم (ص) به اطمینان برسد کافی است. البته هر قدر میزان تحقیق و کاوش در اصول دینی گسترده تر و عمیق تر باشد ایمان و یقینی استوارتر را موجب می شود و در نتیجه ارزش افزون تری نیز خواهد داشت. بنابراین اگر کسی در کودکی بطور تقلیدی مسایل اعتقادی را فرا گیرد ولی تدریجا" به آنها اعتقاد یقینی مبتنی بر یک سری دلایل ساده پیدا کند اشکالی بر او وارد نیست. منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه