بارها در داستان هاي ملاقات افراد گوناگون با امام زمان ـ عليه السلام ـ شنيديم که شخصي آمد و از طرف حضرت پيغام داد که شما براي ملاقات حضرت فلان روز بيا فلان جا و به مردم گفت فلان کار را بکنيد اين شخص حامل پيغام هاي مهم کيست؟

امام زمان داراي دو غيبت صغري و کبري مي باشد که غيبت صغري حدود 69 سال طول کشيد و در اين مدّت امام زمان توسط چهار نائبي که خودشان معرفي کردند با مردم در ارتباط بوده و سخنان‌شان را توسط آنها به مردم مي رساندند. بدين صورت که نائبان امام با امام در ارتباط بوده، سخنان امام را به مردم رسانده و در مقابل سئوالاتي که مردم از امام‌شان داشتند به امام منتقل کرده و جواب امام را به آنها مي رساندند. در زمان غيبت کبري که امام در غيبت به سر مي برند مردم مي توانند با امام زمان‌شان ارتباط داشته و حوائج خودشان را با امام زمان در ميان گذاشته و از عنايات ايشان بهره مند شوند. همچنان که در ملاقات هايي که در اين مدت با امام زمان توسط اشخاصي صورت گرفته و در کتب مربوط به امام زمان نقل شده مشاهده مي کنيم که امام زمان برخي افراد مخلصي را که به او متوسل شده و حاجتي را از او درخواست کرده جواب گرفته و به مقصود شان رسيده اند. البته بايد توجه داشت که بيشتر اين ملاقات ها که ذکر شده و در آن اشخاصي کار خارق العاده اي را مشاهده کرده اند لزوما اين کار توسط امام زمان صورت نمي گيرد. بلکه ممکن است اين امور توسط ياران امام زمان صورت بگيرد که به صورت ناشناس اوامر امام زمان را اجرا مي کنند. «هر خارق عادت يا کرامتي که به دست ناشناسي صورت مي گيرد و فيضي از ناحيه او به ديگران مي رسد از سرچشمه فياض امام عصر جاري مي گردد امّا چنين نيست که آن ناشناس لزوما وجود مبارک ولي عصر باشد بلکه آن حضرت شاگردان صالحي دارد که به امر ايشان گره از کار فروبسته ديگران مي گشايند و واسطه رسيدن فيض امام به آنان مي شوند». کساني که ادعاي تشرف به محضر آن حضرت را دارند هر چند واقعا مورد نظر و فيض خاص آن حضرت واقع مي شوند اما در واقع ايشان را زيارت نکرده اند مگر در مواردي که از ناحيه خود حضرت به آن تصريح شده و يا شواهدي قطعي ديگري آن را اثبات کند. چه بسا افرادي که اصرار دارند که ما در اين ملاقات امام را ديده ايم اما در حقيقت ممکن است يکي از اولياي آن بزرگوار را ملاقات کرده باشد. ياران آن حضرت و به ويژه طبقه رجال الغيب همواره به امر آن حضرت به ميان مردم رفت و آمد مي کنند و در صورت لزوم حوائج آنان را برطرف مي سازند. بدين ترتيب اگر کسي با يکي از مردان الهي رو به رو شد که پس از انجام حوائج مادي و يا معنوي او از ديده نهان گشت نبايد بپندارند که خود آن حضرت را ديده است بلکه چه بسا يکي از ياران خاص آن حضرت که سر در فرمان ايشان دارند را ديده است. در مورد اينکه در زمان غيبت، امام زمان ـ عليه السلام ـ چنين اشخاصي را در اختيار دارد که کارها را به آنها محول مي کند رواياتي هم وارد شده که به اين مطلب اشاره و از آن اشخاص به ابدال تعبير کرده است. «الابدال في هذه الامه ثلاثون رجلا قلوبهم علي قلب ابراهيم خليل الرحمن کلّمامات رجل ابدل الله مکانه رجلا». ابدال در ميان اين امت سي نفر هستند که دلهايشان چون قلب ابراهيم خليل است هرگاه يکي از آنها بميرد خداوند يک نفر ديگر به جاي او مي گمارد. هم چنين در روايات آمده که همواره سي تن از اخيار و اوتاد در محضر آن حضرت هستند که خداوند به وسيله آنها از وجود مقدس آن مهر تابان رفع غربت کرده و با او همراه هستند. عن الصادق ـ عليه السلام ـ قال: «لا بدّ لصاحب هذا الامر من غيبة و لا بدّ له في غيبته من عزلة و نعم المنزل طيبة و ما بثلاثين من وحشة؛ امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: براي صاحب اين امر به ناگزير غيبتي هست و در دوران غيبت بايد از مردم کناره گيري کند. مدينه چه جايگاه خوبي است براي او و با وجود سي تن وحشتي براي او نيست». از اين حديث نکات ارزنده اي استفاده مي شود از آن جمله اين که در دوران غيبت تعدادي از اوتاد که غالبا شمار آنها 30 تن مي باشد در محضر آن قبله خوبان و خورشيد تابان هستند که اوامر حضرت را اجرا مي کنند و به فرمان آن حضرت به ياري گمشدگان و گرفتاران بشتابند و به وسيله آنها از وجود اقدس کعبه موعود و قبله مقصود رفع غربت بشود اگر عمر يکي از آنها به سر آيد يکي ديگر از اوتاد و صالحين جانشين او مي شود و تعداد 30 همواره محفوظ ماند. هم چنين از اين حديث بر مي آيد که توقف حضرت در مدينه بيش از ديگر اماکن است. مرحوم ميرزاي نوري مي فرمايد: اگر مقدر نباشد که اين 30 نفر چون حضرت از عمر طولاني برخوردار باشند لازم است که در هر قرني عوض بشوند و افراد ديگري جاي آنها را بگيرند. به هر حال در هر قرني 30 نفر از مؤمنان پرهيزگار سعادت تشرف و مجاورت آن بزرگوار را دارند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه