در سیره اهل بیت(ع) شب قبل از شهادت عزاداری می کردند یا شب بعد از شهادت؟

عزاداری شیعیان در دهه اول ماه محرم متاثر از نحوه عزاداری دو امام بزرگوار امام صادق (ع) و امام موسی کاظم (ع) می باشد:عزادارى امام صادق(ع)؛ امام موسى کاظم(ع) مى فرماید: «چون ماه محرم فرا مى رسید، دیگر پدرم خندان نبود؛ بلکه اندوه از چهره اش نمایان مى شد و اشک بر گونه اش جارى بود، تا آنکه روز دهم محرم فرا مى رسید. در این روز مصیبت و اندوه امام به نهایت مى رسید. پیوسته مى گریست و مى فرمود: امروز، روزى است که جدم حسین بن على(ع) به شهادت رسید». {امام حسن و امام حسین(ع)، ص 143.}عزادارى امام موسى کاظم(ع)؛ از امام رضا(ع) نقل شده است که فرمود: «چون ماه محرم فرا مى رسید، کسى پدرم را خندان نمى دید و این وضع ادامه داشت تا روز عاشورا: در این روز پدرم را اندوه و حزن و مصیبت فرا مى گرفت و مى گریست و مى گفت: در چنین روزى حسین را که درود خدا بر او باد، کشتند»{حسین، نفس مطمئنة، ص 56.}در واقع می توان گفت: عزاداری های پیش از عاشورا، تنها مقدمه ورود در عزای روز عاشورا است. اصل عزاداری برای اباعبدالله الحسین (ع)، از دستورات و مستحبات اکید شرع مقدس است اما شکل، نحوه و زمان آن، از عادات و رسوم عرف و مردم تاثیر می پذیرد. به عنوان مثال در بعضی مناطق، عزاداری برای حضرت از روز هفتم آغاز شده و تا سوم امام ادامه دارد و در بعضی مناطق عزاداری از اول محرم تا روز عاشورا برقرار است. در بعضی مناطق نیز، روضه های مستمر در مواقع مختلف سال بویژه از اول محرم تا آخر ماه صفر ادامه دارد. تمامی این اشکال و صورت ها خوب است و اشکالی ندارد، در واقع مراسم عزاداری بستگی به فرهنگ مردم دارد که به طور معمول مراسم سالگرد را در شب قبل می گیرند و از آنجا که شهادت در سال های قبل اتفاق افتاده در هر صورت مراسم و عزاداری ها در هر زمان انجام شود بعد از واقعه خواهد بود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه