در احادیث آمده؛ امام علي فلان مناجات را در خلوت با خدا انجام داده است. اگر امام علي با خدا تنها بوده پس راویان از کجا فهميدند که چنين مناجاتي کرده است.؟

دعا و مناجات و راز و نيازهاي شبانه و در خلوت، نشانگر بندگي و بي نيازي انسان هاي والا در درگاه الهي است، اما از آنجا که اهل بيت عصمت و طهارت ـ عليهم السلام ـ علاوه بر اينکه در اوج بندگي بودند براي جامعه بشريت نيز هدايت گرند و دعاهاي شبانه خود را از منبع وحي گرفته اند و مناجات که سرچشمه علم الهي دارد تنها دعا نيست و بلکه راهکارهاي هدايتگر براي جامعه بشريت و نجات بشريت از گمراهي هاست. بنابراين هر چند راز و نيازهاي بندگان عادي هر چه در خلوتگاه باشد به همان اندازه در درگاه الهي قدر و منزلت دارد، ولي دعاهاي معصومان ـ عليهم السلام ـ بايد به مردم هم رسانده شود تا نقش سازنده و هدايت گري را در جامعه ايفا نمايد. از اين جا نتيجه گرفته مي شود که اهل بيت ـ عليهم السلام ـ براي به کمال رساندن بشريت، دعا و مناجات هاي خود را به مردم نيز مي رساندند و براي روشن شدن اين حقيقت به چند نمونه اشاره مي گردد: 1. دعاي کميل: اميرمؤمنان ـ عليه السلام ـ اين دعا را از خضر آموخته اند و لذا در کتب ادعيه به دعاي خضر ـ عليه السلام ـ معروف است و کميل بن زياد نخعي از اصحاب خاص اميرمؤمنان ـ عليه السلام ـ بوده و از آن حضرت خواستند دعايي را که خواندنش درنيمه شعبان مستحب است و آن حضرت در سجده خويش با خداوندگار مي خواندند و به دعاي حضرت خضر معروف است به او ياد دهند و اميرمومنان ـ عليه السلام ـ فرمود: که دعا را بنويس... و تا آخر دعاي کميل نوشتند. 2. صحيفه سجاديه: امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ دعا و راز و نيازهاي زيادي دارد که قسمتي از آنها در صحيفه سجاديه جمع شده است و اين کتاب سراسر معارف، پند، عبرت و راه کارهاي هدايت گرانه بعدها توسط خود امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ املاء شد. و امام باقر ـ عليه السلام ـ و زيد فرزند ديگر امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ اين دعا را نوشتند و امروزه در دسترس شيفتگان معارف الهي قرار گرفته است. 3. دعاي جوشن کبير: جبرئيل در جنگ احد اين دعا را براي رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ از سوي خداوند متعال آوردند و بعدها اميرمؤمنان ـ عليه السلام ـ اين دعا را به ائمه هدي ـ عليهم السلام ـ خواندند و نوشته شد و امروزه در دسترس جامعه قرار گرفته است. 4. دعاي ابو حمزه ثمالي: امام سجاد ـ عليه السلام ـ اين دعا را در شب هاي مبارک رمضان مي خواندند و چون اين دعا را ابو حمزه ثمالي که از اصحاب آن حضرت بود، براي جامعه شيعي نقل نموده است به دعاي ابي حمزه ثمالي معروف گشته است. بنابراين درست است که اميرمؤمنان ـ عليه السلام ـ و ديگر معصومان ـ عليهم السلام ـ در خلوت با خداي خويش به راز و نياز مي پرداختند، ولي براي هدايت جامعه و از آنجا که اين دعاها علوم الهي بودند، آن را به مردم نيز ارائه نمودند و دستور دادند در مناسبت هاي مختلف خوانده شود. پاسخ سئوال دوم نيز با اين بيان روشن شد و لازم به يادآوري است که حادثه کربلا و شام و.... در خلوت نبوده، بلکه هزاران نفر از لشکريان، مردمان کوفه، شام و آنها که در مسير حرکت قافله کربلا از کوفه به شام بودند، شاهد اين حوادث بودند و از سوي ديگر امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ ، حضرت زينب کبري ـ سلام الله عليها ـ و ديگر زنان و دختران حاضر در صحنه، پس از بازگشت به مدينه، اين حوادث را به اصحاب خاص و مردم جامعه بيان مي کردند. از طرفي ديگر در جنگ هاي آن روز نيز افرادي همانند خبرنگاران امروزه، حوادث جنگ را مي ديدند و مي نوشتند که گاهي اين گزارشگران از افراد بي طرف بودند و گاهي نيز از افراد حکومت و جنگ کنندگان. بنابراين حادثه کربلا توسط گزارشگران بي طرف لشکريان يزيد، مردمان شهرهايي که قافله از آن ها رد مي شد و به خصوص معصومين ـ عليهم السلام ـ بر همگان نقل مي شد و افرادي که تاريخ را مي نگاشتند از شيعه و سني همه اين جريان ها را مفصل در کتاب هاي خودشان نوشته اند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه