چرا به جعفربن ابیطالب برادر امیر المومنین(ع), جعفر طيّار مي گفتند؟

جعفر بن ابیطالب پسر عموي پيامبر و نواده عبدالمطلب، و برادر امير مؤمنان علي ـ عليه السّلام ـ بود. جعفر سومين پسر ابوطالب و از حضرت اميرالمؤمنين ده سال بزرگ تر بوده است. روي اين حساب او در حدود بيست سال قبل از بعثت پيامبر ديده به جهان گشود و در مكه متولد شد و نامش را «جعفر» گذاشتند. كنيه جعفر «اباعبدالله » بود ولي مهرباني زياد او نسبت به بيچارگان و زير دستان و دستگيري او از بينوايان موجب شد كه او را «ابو المساكين» (پدر تهيدستان) خواندند. وقتي خبر قتل نامه رسان رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ توسط روميان به مدينه رسيد, پيامبر سه هزار مرد جنگي آماده كرد و جعفر بن ابيطالب را فرمانده قوا و پرچم دار سپاه قرار داد و فرمود اگر به جعفر آسيبي رسيد، زيد بن حارثه امير و فرمانده شود و اگر به او آسيبي رسيد، فرماندهي لشكر با «عبدالله بن رواحه» اگر او هم كشته شد، مسلمانان خودشان شخصي لايق را به عنوان رئيس و سرلشكر انتخاب كنند. طبق فرمايش رسول خدا(ص)، جعفر برادر رشيد علي ـ عليه السّلام ـ كه پرچم دار اين نبرد سخت بود با كمال دلاوري در برابر صف دشمن قرار گرفت، و با شجاعت جنگید و سرانجام در حالی که دو دستش قطع شده بود، به شهادت رسید. هنگامي كه جعفر در جنگ «موته» دو دستش از بدن جدا شد و رسول خدا(ص) از وضع جانگداز وی مطلع گشت، فرمود: خداوندا عوض دو دستش دو بال به او كرامت فرما تا در بهشت با آنها پرواز نمايد. و نيز روايت شده كه رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: جعفر را در خواب ديدم در حالي كه بدنش به خون رنگين بود و در بهشت با, دو بال پرواز مي كرد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه