تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
حضرت نوح ـ عليه السلام ـ يکي از پيامبران عظيم الشأن الهي است که نام مبارکش چهل و سه بار در قرآن مجيد آمده است. وي اولين پيامبر اولوالعزم است، که داراي شريعت و کتاب مستقل بوده و دعوت جهاني داشت و همچنين اولين پيامبر بعد از ادريس است. شغل او نجاري و مردي بلند قامت، تنومند و گندمگون با محاسن ـ موي صورت ـ زياد بوده و مرکز بعثت و دعوت او در شامات و فلسطين و عراق بوده است. لفظ نوح در لغت عرب، مصدر، به معني صدا را به گريه بلند کردن، گريه و ماتم نمودن به آواز بلند است. اسم نوح ـ عليه السلام ـ ، «عبدالغفار» يا «عبدالملک» يا «عبدالاعلي» بوده و لقب نوح از اين نظر به او داده شده است که ساليان دراز (پانصد سال) از خوف خدا گريه و نوحه نموده است. و نيز در روايت ديگري نقل شده است که علت اين که به آن حضرت نوح گفته شده اين است که مدت نهصد و پنجاه سال بر حال قوم خود گريه و بي تابي نموده است. به اين دليل که اغلب قوم آن حضرت هدايت نمي شدند و در جهالت و گمراهي به سر مي بردند. .
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.