از این که گفته می شود امام حسین (ع) در ازاء شهادتش «جعل الشفاء فی تربته و الاجابه تحت قبته و الائمه فی ذریته» استثمام می شود که قیام و انقلاب او بر صلح و سازش حضرت مجتبی (ع) برتری داشته است با این که گفته می شود «همه امامان قاما او قعدا» و به هر دو بزرگوار و به هر دو حرکت باید به یک دید نگاه کرد؟

واقعیت این است که معصومان علیهم السلام از جهات اساسی مشترکند مانند علم، عصمت، نور واحند و انجام مسؤلیت به طوری که هر کدام اگر در زمان دیگر بود همان رفتار را انجام می داد.اما با توجه به تفاوت موقعیت ها، هر یک در این دنیا مشکلات بیشتری را تحمل کردند و بروز و ظهور بیشتری داشته اند متناسب با آن، از مقامات ویژه ای نیز بهره مند خواهند شد. چنان که در میان امامان، امام علی علیه السلام و امام حسین علیه السلام و امام مهدی عجل الله فرجه از این جهت موقعیت خاصی داشته اند و بروز و ظهور بیشتری داشته اند. در نتیجه از جهت اعتقاد به مقام امامت میان امامان تفاوتی نیست اما از جهت فرصت فعالیت در دنیا با یکدیگر تفاوت داشته اند و به تناسب آن توسل به آنها سفارش می شود. و حتی چه بسا در برخی مشکلات اثر خاصی داشته باشند. به طور مثال برای رفع گرفتاری های مادی توسل به امام جواد علیه السلام بسیار مؤثر است و برای رفع گرفتاری ها و غم ها توسل به امام موسی علیه السلام مؤثرتر می باشد و برای شفاعت و آمرزش گناهان توسل به امام حسین علیه السلام اثر بیشتری دارد. و تمام اینها به دلیل تفاوت ظهور و بروز آنان در عالم دنیا می باشد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه