با توجه به این که در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) کسی مرجع تقلید نداشت‌، چرا ما باید مرجع تقلید داشته باشیم‌؟

هر انسان عاقلی‌، به خوبی می‌داند که وقتی نسبت به موضوعی آگاهی کامل ندارد، باید از افراد صاحب نظر در آن موضوع بپرسد تا جاهلانه در هیچ کاری وارد نشود، مانند مراجعه به پزشک‌، مهندس و... . انسان‌ِ مسلمان نیز وظیفه دارد با معارف و احکام دین آشنا شود; از این رو، باید سراغ بزرگانی برود که با علوم و احکام دین آشنا هستند; قرآن کریم در آیه‌ای می‌فرماید: " وَ لاَ تَقْف‌ُ مَا لَیْس‌َ لَکَ بِه‌ِی عِلْم‌ٌ;(اسرأ،36) و چیزی را که به آن علم نداری دنبال مکن‌" و در جای دیگر می‌فرماید: "فَسْ ?‹َلُوَّاْ أَهْل‌َ الذِّکْرِ إِن کُنتُم‌ْ لاَ تَعْلَمُون‌َ ;(نحل‌،43) اگر نمی‌دانید، از آگاهان بپرسید." به یقین‌، پیامبر اسلام و امام‌: مقام‌های مختلفی از قبیل‌: مرجعیت مذهبی‌، رهبری سیاسی‌، مرجعیت قضایی‌، اجرای احکام الهی‌، تبلیغ دین و بیان احکام الهی و... دارند; از این رو، در زمان حضور پیامبر و امام‌، خود آن بزرگواران‌، مرجع همة امور از جمله بیان احکام خدا برای مردم بودند: " بِالْبَیِّنَـَت‌ِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنزَلْنَآ إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّن‌َ لِلنَّاس‌ِ مَا نُزِّل‌َ إِلَیْهِم‌ْ وَ لَعَلَّهُم‌ْ یَتَفَکَّرُون‌َ ;(نحل‌،44) و ما این ذکر ]= قرآن‌[ را بر تو نازل کردیم تا آن چه به سوی مردم نازل شده است را برای آن‌ها روشن سازی‌، شاید اندیشه کنند." البته آن بزرگواران چون علم خدایی داشتند، در فتوا دادن و بیان احکام الهی‌، مانند مراجع تقلیدِ امروز، نیاز به آموزش و تحقیق و اجتهاد نداشتند. افزون بر مطالب بالا، کسانی که در زمان حضور پیامبر و امام‌:، دست رسی به آن بزرگواران نداشتند، پیامبر یا امامان معصوم‌: کسانی را که در حدّ فتوا دادن و فقاهت بودند، امر می‌کردند که به شهرها و... سفر کنند و بر کرسی‌ّ مرجعیت بنشینند و پس از تحقیق و استخراج احکام خدا، آن‌ها را برای مردم‌، بیان کنند. در خاتمه شایان یاد است‌، اگر هنگامی که به سن بلوغ رسیدید، اگر امام خمینی‌; رحلت کرده بوده‌، وظیفه شما این است که به یکی از مراجع اعلم زنده مراجعه کنید و احکام شرعی را براساس فتوای مراجع زنده‌، عمل نمایید. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه