خانم شوهرداری است که اولاددار نمی شود، به آنها پیشنهاد شده است که از زن و شوهری، با رضایت آنها نطفه و تخمک بگیرند، و در دستگاه بصورت جنین درآورند، و پس از چند روز آنرا توسط پزشک زن در رحم این خانم قرار دهند و پس از رشد و زایمان او را شیر دهد و بزرگش کنند که بچه آنها باشد. آیا اصل این عمل جایز است؟ و آیا بین این بچه و این زن و شوهر احکام فرزندی مترتب می شود؟

بطور کلی تلقیح نطفه شوهر به همسر خودش، اگر مستلزم مقدمات حرامی نباشد مانع شرعی ندارد و تمام احکام فرزندی بر او مترتب می شود.اما تلقیح نطفه غیر، چنانچه مستلزم مقدمات حرام باشد، از قبیل: نگاه نامحرم و حتی پزشک زن به عورت آن خانم، مسلماً جایز نیست و اگر مستلزم حرام نباشد، به اینکه تلقیح توسط خود خانم یا شوهر او انجام شود، باز برخلاف احتیاط و محل اشکال است. چون در باب نکاح و توالد و تناسل، حفظ انساب و عدم الحاق فرزند به غیر، از اهم امور شرعی است و در این جهت فرقی بین رضایت و عدم رضایت نیست و چنانچه عقیم بودن با معالجه مداوا نشود معلوم است مصلحت وی در بچه دار نشدن می باشد و در هر حال اگر چنین کاری صورت گرفت بچه ملحق به صاحب نطفه است، و جاری شدن احکام مادری نسبت به زنی که بچه را در رحم خود بپروراند و پس از زایمان شیر دهد مشکل است و باید از جهت محرمیت و ازدواج احتیاط شود. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع: آیت الله فاضل لنکرانی

ایجاد شده در 1401/04/02

لینک کوتاه