خضوع و خشوع در آیات و روایات چه جایگاهی دارد؟

در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید .1. خضوع و خشوع در دلى پرورش مى یابد که آن دل متواضع باشد در آیات قرآن به این موضوع اشاره شده در سوره شعراء مى فرماید : اگر قلبى خاشع شد اثر در ظاهر مى گذارد . بدین جهت اگر فقط در مرتبه ظاهرى خضوع پیدا شود ، بدون مرتبه باطنى این را نفاق گویند زیرا مرتبه ظاهرى در اختیار انسان است و مرتبه باطنى اختیارى نیست ، و خشوع باطنى هم مراتبى دارد و اعلاى آن اگر حاصل شد ، تمام مراتب حاصل خواهد شد . پیامبر صلى اللّه علیه و آله مى فرماید : هر که ظاهر و باطنش ناهمسان باشد ، منافق است ، هر که باشد کلید خضوع و خشوع در چیست ؟راز این سؤال را رسول گرامى اسلام بیان مى فرماید : روایت شده است که سرور رسولان صلّى الله علیه وآله وسلّم از شدّت خضوع و خشوع و خشیت براى خداى تعالى چنان بود که وقتى راه مى رفت گوئى نزدیک است به زمین اُفتد . در حدیث قدسى آمده است که : حال باید دید این صفت پسندیده اى که خداوند در آیات قرآن به آن اشاره دارد و دستور به آن هم داده شده در چه جاهایى باید اعمال شود.» 1 ـ در هنگام قرائت قرآن» 2 ـ در هنگام خواندن نماز و در حال رکوع چند نکته درباره خضوع و خشوع در نماز اوّل : اوّل چیزى که نماز گذار باید رعایت کند : اخلاص و نیّت قرب به خدا یعنى براى غیر او نمازش را نخواند و قصد تقرب به او را داشته باشند دوّم : (حضور قلب) ، و آن عبارت است از : فارغ ساختن دل از غیر تا اینکه بداند که چه کارى انجام مى دهد و چه مى گوید . و فکر او به جایى دیگر نرود . و اقبال و توجّه به نماز خود داشته باشد . و این را (خشوع دل) نیز گویند ، زیرا مطلوب در نماز دو نوع از خشوع است : یکى (خشوع دل) ، که عبارت است از اینکه : آدمى جمیع حواس خود را متوجّه نماز سازد . و همه فکر و همّ او نماز باشد . و در دل او بجز معبود او کسى دیگر نباشد . سوّم : (خشوع جوارح و ظاهر). و آن عبارت از این است که : مقابل قبله راست بایستد با وقار و خضوع ، و دستهاى خود را بر رانهاى خود مقابل زانو گذارد . و پاهاى خود را گشاده از یکدیگر از سه انگشت گشاده تا یک وجب گذارد . وانگشتان پاى خود را رو به قبله بدارد . و چشم بر موضع سجده اندازد . و التفات به چیز دیگر نکند . و با ریش و انگشت خود بازى نکند ، و امثال این ها . اگر عبادتى از این دو حال بیرون بود این عبادت ، عبادتِ ناقصى مى باشد . تعریف عبادت : عبادت آن خضوع عملى و یا لفظى و زبانى است که از اعتقاد به (الوهیّت) سرچشمه گیرد هر جا ایمانى هست خضوع و خشوع و تکریم و تقدیس نیز وجود دارد . مثلا ایمان به خدا نوعى احساس نیاز ذاتى ووابستگى به آفریدگار بى نیاز است ، و به عبارت دیگر ، احساس نیاز مطلق نسبت به بى نیاز مطلق ، و در حقیقت احساس کوچکى در برابر بزرگى و عظمت و رحمت و قدرت بى نهایت است .http://khademu.blogfa.com .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه