آیا اموات می توانند با دنیای ما ارتباط برقرار کنند؟

در پاسخ به این پرسش توجه به مطالب ذیل راهگشا ست : 1- حقیقت انسان روح او است که حیاتی جاوید دارد و هر گز مرگ و فنا ندارد و از بدو پیدایش ماندگار و باقی است . 2- «روح» پس از جدایى از بدن مادى به مأواى اصلى خود؛ یعنى، عالم ملکوت باز مى گردد. 3- روایاتى بیانگر این مطب اند که ارواح، پس از مرگ، اهل و بستگان خود را مشاهده مى کنند. امام صادق(ع) فرمود: ان المؤمن لیزور اهله فیرى ما یحب و یستر عنه مایکره و ان الکافر لیزور اهله فیرى ما یکره و یستر عنه ما یحب و قال: منهم من یزور کل جمعة و منهم من یزور على قدر عمله ، مومن نزدیکان خود را [پس از مرگ] دیدار مى کند [اما در این دیدار] آن چه را که دوست مى دارد، مى بیند و آن چه که ناخوش مى دارد از وى پنهان مى شود. کافر هم نزدیکان خود را دیدار مى کند؛ ولى آن چه را ناخوش دارد مى بیند و آن چه دوست مى دارد از وى پنهان داشته مى شود. برخى در هر جمعه و بعضى به اندازه عمل خود، آنان را دیدار مى کنند . در برخی روایات آمده است که «ارواح یکدیگر را مى شناسند و از یکدیگر سؤال مى کنند». 4- از روایات استفاده می شود که دعای اموات در حق زندگان تاثیر فراوان دارد و درخواست گشایش و دعا در کنار قبر پدر و مادر در گشایش و فرج در مشکلات و گره های بسته مفید و کار ساز است . تأثیر گذاری افراد به تناسب مقامات معنوی آنهاست،علماء بزرگ ،شهدا وصالحین ،موقعیت مناسبی دارند ومی توانند به تناسب درجه قرب به درگاه الهی تأثیراتی در زندگی افراد زنده بگذارند واستمداد از آنها مؤثر خواهد بود.براى آگاهى بیشتر ر.ک:1- معادشناسى، علامه طهرانى2- معاد ، شهید دستغیب شیرازی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100114211) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه