در حدیث: رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا،»[قال الرّاوی:] فَقُلْتُ لَهُ: «فَکَیْفَ یُحْیِی أمْرَکُمْ؟» قالَ: «یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و یُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعُوناچرا امام فرمود لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا مگر در کلام ائمه (ع) چیزی جز محاسن است؟

سلام علیکممقصود امام(ع) آن نیست که کلام های نیکوی ما را به مردم بشناسانید،بلکه مقصود آن است که کلام ما زیباست اما این زیبایی ها باید به مردم شناسانده شود.به عبارت دیگر ممکن است برخی از زیبایی های کلام ما یک فرد عامی را به دلیل نا آگاهی جلب ننماید و شما باید با توضیح و موشکافی این زیبایی ها آن را تبیین و تشریح نمایید.بنابراین کلام معصوم برآمده از الهام الهی بوده و بی تردید زیباست ولی این زیبایی ها گاهی نیاز به شناساندن و نمایان کردن دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه