در خصوص تقسیم بندی تاریخ توضیح دهید.اینکه رنسانس و پست مدرن و...

برای تقسیمات تاریخی ملاک خاصی وجود ندارد و این به خاطر آن است که در تاریخ جایی برای حصر عقلی و تقسیم از نوع ثنایی[1] وجود ندارد. آنچه در نوع تقسیمات تاریخی اهمیت دارد یکی توجه به بازه زمانی وقوع پدیده های تاریخی و دیگری اهمیت و موضوع محوری در تاریخ است. به عبارت دیگر مورخین و محققین تاریخی بر اساس دغدغه ذهنی خود و با توجه به اهمیت بررسی برخی پدیده ها به تقسیم بخش هایی از تاریخ دست می زنند. این نوع تقسیمات در تاریخ نگاری جدید گاه با مطالعات میان رشته ای همراه شده و رنگ بوی جامعه شناختی، روانشناسی و مدیریتی و ... پیدا می نماید. مثلا در تاریخ پست‌مدرنیسم[2] که به سیر تحولات اعتقادی، فلسفه، معماری، هنر، ادبیات و فرهنگ می پردازد بیشترین توجه به رویکرد تاریخی و جامعه‌شناختی این تحولات بر می گردد.[3]البته در مورد مورخین قدیم باید گفت تقسیمات تاریخی بیشتر بر اساس سلیقه مورخ و اینکه چگونه می تواند بیشترین روایات تاریخی در مورد یک موضوع را گزارش نمود، استوار بوده است. از این رو تقسیمات کتاب های تاریخی با تنوع فراوان نگاشته شده اند. برخی بر اساس حروف ابجدی، برخی به صورت سال شمار[4] برخی بر اساس توجه به طبقات خاص اجتماعی و غیره . [1] تقسیم ثنایی تقسیمی است که براساس تقسیم عقلی بین وجود و عدم وجود صورت می پذیرد و چون بین وجود و عدم شکل سومی نیست از این رو به آن حصر عقلی و تقسیم ثنایی(دوتایی) می گویند. [2] یا پسانوگرایی که مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای postmodernism است.[3] موج چهارم – رامین جهانبگلو- ترجمه ی منصور گودرزی- نشر نی- چاپ چهارم 1384 ص 22[4] مثل تاریخ طبری .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه