A}«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى »{A؛V} شورى (۴۲)، آیه ۲۳.{V؛ «بگو من هیچ مزد و پاداشى بر رسالتم درخواست نمى کنم؛ جز دوست داشتن نزدیکانم (-(اهل بیتم )-)». پاسخ این سؤال را خداوند در قرآن داده است؛ در سوره فرقان، آیه ۵۷ مى فرماید: A}«قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِیلاً»{A؛ «بگو من در برابر آن (-(ابلاغ آیین خدا)-)، هیچ گونه پاداشى از شما نمى طلبم؛ مگر کسى که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزیند (-(این پاداش من است )-)».توضیح: اگر در یک موضوع، دو استثنا آورده شود مانند: ۱.

«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى »؛ شورى (42)، آیه 23.؛ «بگو من هیچ مزد و پاداشى بر رسالتم درخواست نمى کنم؛ جز دوست داشتن نزدیکانم (-(اهل بیتم )-)». پاسخ این سؤال را خداوند در قرآن داده است؛ در سوره فرقان، آیه 57 مى فرماید: «قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِیلاً»؛ «بگو من در برابر آن (-(ابلاغ آیین خدا)-)، هیچ گونه پاداشى از شما نمى طلبم؛ مگر کسى که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزیند (-(این پاداش من است )-)».توضیح: اگر در یک موضوع، دو استثنا آورده شود مانند: 1. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ برادرم. 2. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ حسن در این صورت، یا هر دو مطلب دروغ است یا یکى از آن دو و اگر بخواهد دو مطلب صادق و صحیح باشد، باید یکى از آن دو مطلب، انطباق بر دیگرى داشته باشد و در واقع، آن دو مطلب، یکى باشند؛ یعنى در مثال مذکور، اگر حسن همان برادر گوینده باشد، هر دو جمله صادق هستند.حال در قرآن کریم، دو استثنا در موضوع مزد رسالت پیامبرصلى الله علیه وآله وارد شده است؛1. در سوره شورى مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الاّ محبت به اهل بیتم.2. در سوره فرقان مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الا پیمودن راه خدا.از آن جا که کذب و اشتباه در قرآن و کلام خداوند راه ندارد، از این دو استثنا، یک موضوع فهمیده مى شود و آن این که محبت به اهل بیت، همان پیمودن راه خداست. در این بیان از مطالب استاد قرائتى، استفاده شده است.محبت، تبعیت مى آورد و اگر انسان شخصى را دوست داشته باشد، سعى مى کند پیرو او باشد و به خواسته ها و سلیقه هاى او، احترام بگذارد و یک محبّ (دوستدار)، هیچ گاه مخالفت با محبوب خویش نمى نماید.در نتیجه، سود این محبت، رسیدن به خداست؛ زیرا اهل بیت پیامبرعلیهم السلام راهى به غیر از راه خدا نمى روند و به همین جهت، قرآن در سوره سبأ، آیه 47 مى فرماید: «قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ»؛ «بگو: هر اجر و پاداش از شما خواسته ام، براى خود شماست (-(به نفع شما است )-)».نکته مهم:از آن جا که محبت واقعى، هم جهت نفى دارد و هم جهت اثبات، مزد رسالت واقعى، محبتى است که با بغض و دورى از دشمنان اهل بیت علیهم السلام که دشمنان خدا نیز هستند همراه باشد و در نتیجه، ثمره محبت به اهل بیت پیامبرصلى الله علیه وآله نزدیک شدن به خداوند و دور شدن از دشمنان خداست (تولى و تبرى) و قطعاً مى توان گفت که مهم تر و اثرگذارتر از این مسئله در دین دارى انسان ها، وجود ندارد؛ زیرا اگر چیزى از این امر، مهم تر بود، آن چیز، باید مزد رسالت بیست و سه ساله خاتم انبیا قرار مى گرفت. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 23/500037) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه