لطفا این حدیث را شرح دهید. امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: إیّاکَ وَ الغیبَةَ فَإنَّها اِدامُ کِلابِ النّارِ؛ از غیبت بپرهیز، که غیبت، خوراک سگهای دوزخ است. (1)

شرح حدیث:قرآن کریم، زشتی غیبت را با یک تمثیل مؤثر بیان کرده است. می فرماید:«آیا دوست دارید که گوشت بدن مرده ی برادر خود را بخورید؟ قطعاً از آن بدتان می آید.» (2) غیبت هم چنین است. همان گونه که با خوردن گوشت، انسان می کوشد تا چاق و قوی شود، غیبت کنندگان هم با بدگویی پشت سر برادر دینی، می کوشند با بدنام کردن آنان، برای خود حیثیّت و آبرویی کسب کنند و با آلوده نشان دادن آنان، خود را پاک و بی عیب جلوه دهند. این، همان کاستن از دیگری و افزودن به خود است و نوعی مردارخوری است. غیبت، بازی کردن با آبروی دیگران است. غیبت، مفاسد و عیوب پنهان را به سطح عموم می کشاند، «امنیت روانی» جامعه را به خطر می اندازد، دشمنی پدید می آورد و سبب گسست رابطه ها می شود و چه کاری بدتر از این؟در این حدیث، زشتی غیبت را با بیان این که «غیبت، خوراک سگهای دوزخ است» به ترسیم کشیده، تا در نظر ما زشت جلوه کند و از آن بپرهیزیم. شرط اوّل پرهیز از یک گناه، آن است که آن را بد و ناپسند بدانیم. وقتی غیبت مؤمن، مثل خوردن گوشت مردار است، وقتی غیبت، خوراک سگهای دوزخی است، وقتی غیبت، سبب می شود گناهان آن فرد به پرونده ی غیبت کننده منتقل شود و ثوابهای او به نامه ی اعمال غیبت شونده برود، پس انسان فهمیده و باکرامت، هرگز غیبت نمی کند. نه دیگری را رسوا می سازد، نه خود را دچار قهر و غضب پروردگار می سازد. پی نوشت: 1. کشف الغمّه، ج2، ص 1082. حجرات (49)، آیه ی 12: «و لا یغتب بعضکم بعضاً، ایحبّ احدکم ان یأکل لحم اخیه میتاً؟».منبع: حکمت های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه