تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
حشر در لغت و اصطلاح:حشر در لغت به معناى جمع كردن و در اصطلاح، به معناى جمع آورى نمودن خلايق در قيامت توسط خداوند متعال،- جهت محاسبه و سؤال و جواب از آنان- است.رستاخيز حيوانات:در اين مسئله به طور كلى دو نظر مطرح گرديده است. 1. آن كه رستاخيز براى حيوانات نیست و حشر هر حيوانى مرگ آن است؛ زيرا كه حيوانات مكلّف نيستند. در حالى كه حساب و سؤال و جواب مخصوص مكلّفان است. 2. در مقابل، عدهاى قايل اند براى حيوانات نيز همانند انسانها رستاخيز است و در قيامت محشور مىشوند، چون همهى حيوانات صاحب شعورند و نسبت به درك و شعورشان مورد بازخواست قرار مىگيرند.شعور و علم حيوانات:علاوه بر آيات و روايات زيادى كه دلالت بر شعور و علم حيوانات مىكنند، تجارب و علم روز انسانى نيز مؤيد اين ادعاست. از جملهى آيات مىتوان به داستان فرار كردن مورچگان از برابر لشگر سليمان و داستان آمدن هُدهُد به منطقهى "سبا در يمن" و آوردن خبرهاى هيجان انگيز براى سليمان و شركت پرندگان در مانور حضرت سليمان و... كه دلالت بر شعورى بالاتر از غريزه براى حيوانات دارد. همچنين رواياتى كه براى بعضى حيوانات، مقاماتى را بيان مىكنند، دلالت بر شعور و درك حيوانات دارد و گرنه اعطاى مقام و منزلت، معنا و مفهومى نخواهد داشت. مانند روايتى از امام سجاد (ع) كه فرمود: «شترى كه هفت سال در صحراى عرفه باشد، از حيوانات بهشتى است». از حيث تجربى و علمى مشاهده مىكنيم كه عموم حيوانات به سود و زيان خود آگاهند، و دوست و دشمن خويش را مىشناسند و از خطر مىگريزند و به منافع خود رو مىآوردند و يا تعليم پذيرى و مستعد بودن براى انجام مأموريتهاى گوناگون، همه حكايت از شعور و دركى بالاتر از غريزه بر حيوانات مىكند. بنابراین، همان گونه كه درك و شعور، ملاك حشر و بازگشت انسان به سوى خداست، ملاك حشر و بازگشت حيوانات هم مىباشد. قايلين به حشر حيوانات به آيه ی شريفهى «وإذا الوُحوشُ حُشِرَتْ» تمسك كردهاند و گفتهاند: مراد از آن، جمع شدن حيوانات در روز قيامت است. اين قول تقويت مىگردد به آيه ی شريفهاى كه مىگويد: «هيچ جنبندهاى در زمين نيست و نه هيچ پرندهاى كه با دو بال خود پرواز مىكند، مگر اين كه آنها هم اُمَّت هايى چون شمايند. ما در اين كتاب، هيچ چيز را فروگذار نكرديم، سپس همگى به سوى پروردگارشان محشور مىگردند». اين آيه حيوانات را به انسان تشبيه مىكند ، «اُمَمٌ أمْثالُكُمْ»، و با توجه به ادامه ی آيه: «ثمَّ الى ربهم يُحشَرون» كه دلالت دارد بر اين كه آنها (حيوانات) بسان انسانها مىميرند و پس از مرگ، دگر باره برانگيخته مىشوند و به سوى پروردگارشان محشور خواهند شد. اين معنا مورد تأييد روايات اسلامى نيز قرار گرفته است. از جمله در روايتى از طرق اهل تسنن از پيامبر اکرم (ص) نقل شده است كه در تفسير اين آيه فرمود: «خداوند تمام اين جنبندگان را در روز قيامت بر مىانگيزاند و قصاص بعضى را از بعضى مىگيرد، حتى قصاص حيوانى كه شاخ نداشته و ديگرى بى جهت به او شاخ زده است از او خواهد گرفت».منبع: http://farsi.islamquest.net .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.