یه سوالی که داشتم همیشه می گن آرزوی بزرگ و چیزهای بزرگ از خدا بخواهید و یا اصلاداشته باشین از اون طرف از امام علی ع می گن که آرزوی بزرگ داشتن رو نهی کردن میشه راجع به این تناقض توضیح بدین ممنون

بسم الله الرحمن الرحیم سللام علیکم ما بسیار خوشحالیم که شما مخاطبمان هستید چرا که اولا مرکز ما برای دریافت پاسخ سؤالتان انتخاب کرده اید و ما را محرم خود دانسته اید و ثانیا اینکه دغدغه رسیدن به واقعیت ها در دل دارید امید واریم که خدا شما در دین و دنیا یتان موفق گرداند و ما را در پاسخ گوئی به سؤالات شما دانشجویان عزیز یاری رساند پرسش گر گرامی آری آنچه گفته اید درست است هم از آرزوهای بزرگ نهی شده ایم و هم باید از خدای متعال چیزهائی را بخواهیم که خیلی بزرگ است.(جزء آرزوی های بزرگ زندگیمان است) اما آرزوهای بزرگ در کلام امامان این چنین آمده: حضرت صادق (ع) فرمود: فساد ظاهر آدمى از فساد باطن اوست، و کسى که اصلاح کند باطن خود را از عیوب نفسانى و رذائل اخلاقى، اصلاح مىفرماید خداوند متعال ظاهر او را از نواقص و عیوب و گرفتاریهاى مادى و صورى، و اگر کسى در باطن خیانت کرده، و قلبش را از صفات رذیله وخویهاى ناپسند، تیره و تاریک و آلوده ساخت، خداوند ظاهر او را نیز چون باطنش آلوده و گرفته نموده، و در میان مردم عزت و احترام و بزرگى و عنوان و شخصیت واقعى پیدا نخواهد کرد. و بزرگترین فساد باطنى انسان: در موردیست که راضى باشد به غفلت پیدا کردن از پروردگار متعال، و منشأ این فساد از پیدایش طول امل و حرص و تکبر خواهد بود مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 362 امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: جز این نیست که من بر شما از دو چیز مىترسم: پیروى هواى نفس، و درازى آرزو ، اما پیروى هوا پس همانا که از حق باز میدارد و اما درازى آرزو آخرت را فراموش سازد. أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ج4، ص: 32 پیامبر بزرگوار اسلام می فرماید:اى على چهار خصلت از بد بختى است خشکى چشم، سختى دل، درازى آرزو ، و دوست داشتن دنیا از شقاوت است. تحف العقول / ترجمه کمرهاى، متن، ص: 13 آنچه در این روایات مشهود است آرزوی بزرگ و دراز در مورد دنیا مذموم است چرا که در اثر آن انسان سعی در طلب دنیا می کند و همواره از یاد خدا غافل می شود و زمانی به هوش می آید که ملک الموت رسیده و کار از کار گذشته و علت این اثر آن است که آرزو به معنای خواهش است چه خواهش از طرف دیگری باشد و چه از طرف نفس انسان از خود انسان باشد که اگر دنیائی باشد بد است و اگر آخرتی باشد خوب است و بدی دنیائی آن بدین سبب است که دنیا به هر آن چیزی گفته می شود که از خدا غافل کند اعم از پول و مقام و زن و فرزند و... و حتی قرآن خواندی که بخواهد خودی در مجلسی نشان دهد و نیز نماز خواندن برای مؤمن جلوه دادن خود. که به آنها اعمال ریائی و یا به اصطلاح خودمان اعمال عبادی که رنگ دنیائی دارد گفته می شود و کسی که خواهشهای او طوری باشد که هم دنیائی باشد و هم مدت درا او تلاش می کند که به آن برسد و تا به آن نرسیده به کسی و یا چیزی توجهی نخواهد داشت. مثل دانش آموزپشت کنکوی که شب و روزش در قبولی از دانشگاه سپری می شود. بنابراین دنیا خودش که باعث غفلت و دوری از خدا می شود مذموم و بد است حال اگر جزء آرزوهای بزرگ باشد از آن بدتر و اگر از آروزهای مدت دار باشد از همه بدتر. و لازم به تذکر است که آروزی هر کسی و مدت آن به فراخور افراد متفاوت است کسی که همیشه مرگ را در جلو چشم خود می بیند و هر آن و هر لحظه منتظر مرگ است یک دقیقه بعد را هم آرزوی دراز می دانداین فرد فرق می کند با کسی که اصلا به فکر مرگ نیست و طوری زندگی می کند که انگار قرار است سالیان سال در این دنیا بماند برای خودش برنامه ریزی های دراز مدت می کند و زیر وامهای کلان چندین میلیونی یا میلیاردی می رود. شیخ مفید در کتاب ارشاد از عمر بن عبد العزیز(عالم نه خلیفه) نقل می کند که وی می گوید: بدانید که انسان ناچار است براى هر سفرى زاد و توشه تهیّه کند، پس براى سفر آخرت خود تقوى را توشه قرار دهید، و همانند آن کسانى باشید که مشاهده کرده اند احوال قیامت را و ثواب و عقاب آن را تا اینکه رغبت به آخرت پیدا کنید، و دل از دنیا بر کنید و از خداوند بترسید و مغرور نگرداند شما را طول امل (آروزی دراز)که مرگ را نزدیک نبینید، بخدا قسم طول امل ندارد کسى که صبح کند و امید زنده بودن تا شب را نداشته باشد و از شب امید زنده بودن تا صبح را نداشته باشد إرشاد القلوب / ترجمه مسترحمى، ج1، ص: 192 و درمورد اینکه از خدا آروزهای بزرگ بخواهید باید گفت که اولا این سخن اگر به معنای آن باشد که خدا به  آرزوهای کوچک ارزشی نمی دهد و برای این امر کسان دیگری متصدی کرده کاملا اشتباه است چرا که پیغمبر (ص) فرمود: نیازمندیهاى خود حتى بند کفش را از خدا بخواهید که اگر خداوند آنها را برآورده نکند، هرگز بر آورده نخواهد شد. و فرمود: حاجات خود حتى محکم شدن بند کفش را از خدا بخواهید. مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى، ج2، ص: 6 و فرمود: بهترین عبادت دعا کردن است، و فرمود: دعا مغز عبادتست و فرمود: هر گاه اذن فرماید خداوند بندهاى را براى دعا کردن باب رحمت بروى او میگشاید و خداوند کسى را که دعا کند هلاک نمیکند و غضب میکند زمانى که مردم ترک سؤال از او نمودند، پس هر یک از شماها باید همه چیز را از خدا بخواهد حتى بند کفش را، و اسلحه مؤمن (براى غلبه بر دشمن و حوادث) دعا کردنست.و فرمود: خداوند گاه بنده را مبتلا ببلا میکند تا اینکه بشنود دعا و تضرع او را. إرشاد القلوب / ترجمه مسترحمى، ج2، ص: 170 پس در جائی که حتی بندکفش و محکم کردن آن را باید از خدا خواست دیگر چه معنائی دارد که خواسته ها را به بلند و کوتاه تقسیم کنیم و سپس فقط بلندها را از خدا بخواهیم چرا که او خداست و مالک کل عالمیان است و کسی به غیر او هیچ چیزی را صاحب نیست حتی ما صاحب خودمان نیستیم و نفس کشیدنمان و هر تپش قلبمان از اوست دم به دم از خزینه فیض او سرشار میشود و اگر لحظه ای بخواهد می تواند ما را محو کند«منت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممد حیاتست و چون بر می آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب*   از دست وزبان که بر آید    کز عهده شکرش بدر آید؟» گلستان سعدی /دیباچه) ولی اگرمعنای این حرف چنین باشد که چون ساحت قدسی الهی بزرگ است و از فرد بزرگ باید حاجات بزرگ را بخواهیم و اگر حاجات کوچک را بخواهیم هر چند که می دهد ولی به دور از شأن و عظمت اوست حرفی کاملا بجا و متینی است و باید هم چنین باشد و در کنار آن باید دانست که آرزوو حاجت بزرگ ماشین گرانقیمت و خانه بزرگ و همسر دلخواه و پول زیاد نیست بلکه اینها بدین دعاهائی که یک نفر بخواهد از خدا مسئلت نماید چرا که دنیا مانند کفی می ماند که روی آب قرار می گیرد که قرآن می فرماید«[همو که] از آسمان، آبى فرو فرستاد. پس رودخانه هایى به اندازه گنجایش خودشان روان شدند، و سیل، کفى بلند روى خود برداشت، و از آنچه براى به دست آوردن زینتى یا کالایى، در آتش مى گدازند هم نظیر آن کفى برمىآید. خداوند، حق و باطل را چنین مَثَل مىزند. اما کف، بیرون افتاده از میان مىرود، ولى آنچه به مردم سود مىرساند در زمین [باقى] مى ماند. خداوند مَثَلها را چنین مىزند.رعد آیه 17» و مردم بجای آب کف را از خدا طلب کنند آن آرزوی بزرگ که سعادت آخرت را به دنبال داشته باشد و کمک کند تا از پل صراط رد بشود  چیزی جزتقوا و آمرزش گناهان نیست. پس باید از خدا همه چیز را بخواهیم و او را صاحب اعطا کل بدانیم و اگر بخواهیم چیزی از او بخواهیم سعی کنیم آزرو و دعاهای آخرتی باشد نه دنیائی و کوچک. و تا در دنیا هستیم همیشه برای مرگ آماده باشیم و هر گز با آرزو های بزرگ خود را از خدا غافل نکیم التماس دعا  در مورد دنیا و مباحثی مربوط به آن نظیر حب دنیا و دلبستگی به آن و معنای آن و... مطالب مبسوطی است که در صورت تمایل می توانیم در مکاتبات بعدی در اختیارتان بگذاریم. موفق و منصور باشید التماس دعا .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه