گفتن ذکرهای روز چه فایده و برکاتی دارد؟

«ذکر»، یعنی یادکردن، خواه با زبان باشد، یا با قلب یا با هر دو، بعد از نسیان باشد، یا بعد از ادامه ذکر. به عبارت دیگر، ذکر حالت روحی خاصی است که انسان در آن حال، دانسته خویش را مورد توجه قرار می دهد و گاهی به یادآوری چیزی با زبان و گاهی به حضور چیزی در قلب گفته می شود. ذکر خدای سبحان از بهترین و پاکیزه ترین اعمال نزد خدا، برترین لذّت نزد دوستداران خدا، خوی و خصلت خوب مؤمنان و صالحان و نشان همنشینی با محبوب واقعی بوده و مایه شرافت و رستگاری انسان می باشد و در آیات قرآنی و روایات اسلامی مورد سفارش واقع شده است. قرآن کریم می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً...؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را بسیار یاد کنید...» . پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «اِعْلَمُوا اَنَّ خَیْرَ اَعْمالِکُمْ عِنْدَ مَلیکِکُمْ وَ اَزْکاها وَ اَرْفَعَها فی دَرَجاتِکُمْ وَ خَیرَما طَلَعَتْ عَلَیهِ الشَّمعسُ، ذِکْرُاللهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالی فَاِنّهُ اَخْبَرَ عَنْ نَفْسِهِ فَقال اَنا جَلیسُ مِنْ ذَکَرَنی ؛ بدانید که بهترین اعمال شما نزد خداوند و پاکیزه ترین آنها و آنچه از همه بیشتر درجات شما را بالا می برد و بهترین چیزی که آفتاب بر آن تابیده، ذکر خدای سبحان است؛ زیرا خدای تعالی از خودش خبر داده، فرمود: من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند». حال با توجه به معنای ذکر و فضیلت و اهمیت آن در حیات معنوی و طیبه انسانی باید گفت: اذکار عموما و ذکرهای با شماره ی هفته خصوصا (هر کدام صد بار)، ضمن یاد خداوند و اولیاء الهی ، باعث تداوم این یاد و ارتباط، تمسّک، توسّل، تقرّب و تکامل روحی و مقامی گشته، و به زمان و عمر انسان نیز برکت می دهد که خدای ناکرده با غفلت و مشغولیت به لهو و لعب سپری نشود و حتی با الهام از آن اذکار خود نیز از تجلیات الهی آن أسماء گردد ! . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه