اگر شخصی به سبب عذری غیر از بیماری و حیض و نفاس روزه نگیرد، وظیفه اش چیست؟

الف. پیش از تمام شدن ماه رمضان بمیرد:(1) قضا واجب نیست(2) و کفاره هم ندارد (مشهور). ب. عذر او تا ماه رمضان سال بعد طول بکشد یا عذر او برطرف شده؛ ولی عذر دیگری مثل مریضی پیدا کند که نتواند تا ماه رمضان جدید، قضای روزه هایی را که نگرفته، به جا آورد:(3) باید روزه هایی را که نگرفته، قضا کند و بنا بر احتیاط واجب، برای هر روز یک مد طعام نیز به فقیر بدهد (آیات عظام خویی، تبریزی، اراکی، فاضل، سیستانی، زنجانی و وحید). باید روزه هایی را که نگرفته، قضا کند و بنا بر احتیاط مستحب، برای هر روز یک مد طعام نیز به فقیر بدهد (حضرت امام و آیات عظام گلپایگانی و صافی). باید بنا بر احتیاط واجب، روزه هایی را که نگرفته، قضا کند و نیز بنا بر احتیاط واجب، برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد (آیت الله مکارم). ج. بعد از ماه رمضان عذر او برطرف شده و تا ماه رمضان جدید، عمداً قضای روزه را نگیرد،(4) باید روزه هایی را که نگرفته، قضا کند و همچنین برای هر روز، یک مد طعام نیز به فقیر بدهد (مشهور). پی‌نوشت: 1- عروة الوثقی، فصل فی احکام القضاء، مسأله 12،توضیح المسائل مراجع، مسأله 1702؛ وحید، توضیح المسائل، مسأله 1710. 2- این حکم در قضای روزۀ پدر یا مادر درخصوص فرزند بزرگ تر در برخی از احکام، اختلافی است. 3- عروة الوثقی، فصل فی احکام القضاء، مسأله 13؛ توضیح المسائل مراجع، مسأله 1703و1704؛ وحید، توضیح المسائل، مسأله 1711و1712. 4- عروة الوثقی، فصل فی احکام القضاء، مسأله 14، توضیح المسائل مراجع، مسأله 1705؛ وحید، توضیح المسائل، مسأله 1713. ​​​​​​​منبع: احکام روزه، اداره پاسخگویی به سوالات دینی آستان قدس رضوی، انتشارات قدس رضوی، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه