با دميده شدن صور اسرافيل آيا روح انسان همانند ساير موجودات مي ميرد و يا زنده است ؟

براي روشن شدن سؤال بعضي از آيات مربوط به موضوع را مي‏آوريم: 1- و يوم ينفخ في الصور ففزع من في السموات والارض الا من شاءالله روزي را كه صور دميده شود آن روز هر كه درآسمان‏ها و زمين است جز آن را كه خدا خواسته هراسان و تراسان باشند{M، (نمل، آيه 87). 2- و نفخ في الصور فصعق من في السموات و من في الارض الا من شاءالله ثم نفخ فيه اخري فاذاهم قيام ينظرون درصور دميده شد پس هر كه در آسمان‏ها و زمين بود جز آن كه خدا خواسته مدهوش مرگ شود آن گاه دگربار در آن دميده شود كه ناگاه خلايق ازخواب مرگ برخيزند{M، (زمر، آيه 68). آنچه از آيات استفاده مي‏شود اين است كه دو نفخه وجود دارد، نفخه اول براي ميراندن و نفخه دوم براي زنده ساختن و حكايت صور و دو نفخه‏اش حكايت همان شيپوري است كه در لشكرها براي كارزار به كار مي‏برده‏اند. بار اول در صور دميده مي‏شود كه ساكت شويد و براي حركت آماده گرديد و سپس براي بار دوم در صور دميده مي‏شود كه برخيزيد و حركت كنيد. بنابراين صور حقيقتي است موجود كه داراي دو گونه صيحه است؛ صيحه ميراننده و صيحه زنده‏كننده و حكم نفخ صور، همه موجودات آسمان و زمين از جمله ملائكه و ارواح را نيز شامل مي‏شود. تنها مخلصين و اولياءالله هستند كه از حكم صعقه و فزع در نفخ صور استثناء شده‏اند و اين در حالي است كه همه ساكنان زمين و آسمان با نفخه در مي‏گذرند، ولي آنان به حيات خود ادامه مي‏دهند و با اين بيان آشكار مي‏گردد مخلصين كه استثناء شده‏اند در اسمان‏ها نيستندبلكه جايگاه آنها در وراي آسمان‏ها و زمين است و با اين حال در همه جا حاضرند و از وجه الله مي‏باشند و هلاك نمي‏شوند كل شي‏ء هالك الا وجهه ، (زمر، آيه 67). همان طور كه خداوند بر عالم احاطه دارد فاين ماتولّوا فثم وجه الله آنان نيز به واسطه احاطه خداوند بر اين عالم محيط‏اند، (انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبايي، ص93). بنابراين ساكنان زمين و آسمان از جمله ملائكه و ارواح در نفخ صور مي‏ميرند و با اين نفخ صور كه مرگ برزخي مي‏باشد از نظام برزخ به نظام بالاتر و اولين عالم از عوالم حشر وارد مي‏گردند واز نظام برزخي رها مي‏شوند، همانند مرگ دنيوي است و ورود به عالم ديگري استاز عوالم و منازلي كه ابتدائا روح در تنزلات خود از آنها گذشته و به دنيا وارد شده است؛ يعني، پشت سرگذشتن عالم برزخ و مثال است در حركت صعودي الي الله و اين انتقال و مرگ خود يك تحول تكاملي براي روح است، (شجاعي، محمد، معاد يابازگشت به سوي خدا، ج 1، ص 156). براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1- انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبايي، ترجمه و تعليقات: صادق لاريجاني 2- معاد يا بازگشت به سوي خدا، محمد شجاعي 3- پيام قرآن، ناصر مكارم شيرازي، ج 6 4- الالهيات، جعفر سبحاني، ج 4، ص 239 www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه