چرا خون نجس و خوردن آن حرام است؟

واقعيت آن است كه فلسفه برخي از احكام دقيقاً معلوم نيست اگر چه در پيشگاه الهي مصلحت واقعي و حقيقي دارد كه ما از آن‏ها خبر نداريم و به همين خاطر بايد تعبداً آن‏ها را پذيرفت،(1) اما در برخي از روايات به علت حكم تصريح شده است(2)، نجاست و حرمت خون از اين امر مستثنا نبوده و نجاست و حرمت مبتني بر مفاسد و پيامدهاي منفي است كه در خوردن خون وجود دارد. به نظر مي‏رسد بين نجاست خون و حرمت خوردن آن رابطه وجود دارد، يعني به دليل زيان‏هايي كه در خوردن وجود داشته، اسلام نخست به نجاست آن حكم كرده است. تا از خوردن آن پرهيز شود. يكي از نويسندگان در ذيل و تفسير آيه 173 بقره مي‏نويسد: دومين چيزي كه در آيه تحريم شده "خون" است. خونخواري هم زيان جسمي دارد و هم اثر سوء اخلاقي، چرا كه خون از يك سو ماده كاملاً آماده‏اي است براي پرورش انواع ميكرب‏ها. تمام ميكرب هايي كه وارد بدن انسان مي‏شوند، به خون حمله مي‏كنند. و آن را مركز فعاليت خويش قرار مي‏دهند، به همين دليل گلبول‏هاي سفيد كه پاسداران و سربازان كشور تن انسانند، همواره در منطقه خون پاسداري مي‏كنند تا ميكروب‏ها به اين سنگر حساس كه به تمام مناطق بدن ارتباط نزديك دارد، راه پيدا نكنند. مخصوصاً هنگامي كه خون از جريان مي‏افتد و به اصطلاح مي‏ميرد، گلبول‏هاي سفيد از بين مي‏رود، به همين دليل ميكرب‏ها كه ميدان را خالي از حريف مي‏بينند، به سرعت زاد و ولد كرده و گسترش مي‏يابند، بنابر اين اگر گفته شود خون به هنگامي كه از جريان مي‏افتد، آلوده‏ترين اجزاي بدن انسان و حيوان است، گزاف گفته نشده (خوني كه در رگ‏ها جريان نداشته باشد، خون مرده محسوب مي‏شود و همين طور خوني كه از حلق به هنگام خوردن پايين رود، خون مرده است). از سوي ديگر امروزه در علم غذاشناسي ثابت شده كه غذاها از طريق تأثير در غده‏ها و ايجاد هورمونها در روحيات و اخلاق انسان اثر مي‏گذارند. از قديم نيز تأثير خونخواري و قساوت و سنگ دلي به اثبات رسيده است... در حديثي مي‏خوانيم: "آنها كه خون مي‏خورند، آن چنان سنگدل مي‏شوند كه حتي ممكن است دست به قتل پدر و مادر و فرزند خود بزنند."(2) به خاطر زيان‏هاي اخلاقي، رواني و جسمي خون بوده است كه اسلام هم به نجاست آن حكم نموده و هم به تحريم آن: "انّما حرّم عليكم الميتة الدّم و لحم الخنرير...(3) خداوند تنها مردار و خون و گوشت خوك و آن‏چه را با نام غير خدا سر بريده‏اند، بر شما تحريم كرده است". در اسلام از خوردن خون نهي و به نجاست آن حكم شده است، اما استفاده‏هاي معقول مانند تزريق خون براي نجات جان مجروحان و بيماران و مانند آن، اشكال ندارد، حتي دليلي بر تحريم خريد و فروش خون براي اين موارد در دست نيست، چرا كه استفاده‏هاي عقلايي و مشروع مورد نياز عمومي است.(4) و اين بدان جهت است كه آثار منفي خون در نجاست و حرمت خوردن نقش دارند. پي نوشت‏ها: 1 - مرتضي مطهري، اسلام و مقتضيات زمان، ج 2، ص 27. 2 - تفسير نمونه، ج 1، ص 586 - 585 و ج 1، ص 439. 3 - نحل (16)، آيه 115. 4 - تفسير نمونه، ج 1، ص 589. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه