طول غیبت و گرفتاری مؤمنان سدیر صیرفى مى گوید:

طول غیبت و گرفتاری مؤمنان سدیر صیرفى مى گوید: من با سه نفر از صحابه محضر امام صادق رسیدیم ، دیدیم آن بزرگوار بر روى خاک نشسته و مانند فرزند مرده جگر سوخته گریه مى کرد. آثار حزن و اندوه از چهره اش نمایان است و اشک ، کاسه چشم هایش را پر کرده بود و چنین مى فرمود: سرور من غیبت (دورى ) تو خوابم را گرفته و خوابگاهم را بر من تنگ کرده و آرامشم را از دلم ربوده . آقاى من غیبت تو مصیبتم را به مصیبت هاى دردناک ابدى پیوسته است . گفتم : خدا دیدگانت را نگریاند اى فرزند بهترین مخلوق ! براى چه این چنین گریانى و از دیده اشک مى بارى ؟ چه پیش آمدى رخ داده که این گونه اشک مى ریزى ؟ حضرت آه دردناکى کشید و با تعجب فرمود: واى بر شما، سحرگاه امروز به کتاب ((جفر)) نگاه مى کردم و آن کتابى است که علم منایا و بلایا و آنچه تا روز قیامت واقع شده و مى شود در آن نوشته شده ، درباره تولد غائب ما و غیبت و طول عمر او دقت کردم . و همچنین دقت کردم در گرفتارى مؤمنان آن زمان و شک و تردیدها که به خاطر طول غیبت او که در دل های شان پیدا مى شود و در نتیجه بیشتر آن ها از دین خارج مى شوند و ریسمان اسلام را از گردن برمى دارند.... اینها باعث گریه من شده است . بحارالانوارجلد 51 صفحه 219؛ روایت تلخیص شده است . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه