چرا در اسلام عزیز گوشت خوک حرام می باشد؟

با صرف نظر از جهات بهداشت جسم توجه به دو نکته ذیل از جهت بهداشت روانی متعاقب این حکم سودمند است: 1_ اکنون که سگ و خوک به عنوان دو حیوان نجس العین توسط احکام شریعت معرفی شده اند باز هم می بینیم که بسیاری از افراد با سگ و خوک انس فراوان دارند آنقدر که گاه رفتار و بازی با سگ برای آنان شیرین تر از هم نشینی با اعضای خانواده شان می باشد. اکنون فرض می کنیم که این حکم اسلامی نبود، آن وقت پیامد آن این بود که بسیاری از انسانها حتی اهل ایمان سگی در خانه داشته باشند و فرزندان آنها با آنان انس بگیرند و با خود آنان با آن سر گرم شوند ، با کمی دقت می یابیم برای کاری که هیچ ارزش معنوی و حتی مادی ندارد تا چه اندازه وقت و هزینه های فراوان صرف می شد و انسانها را غافل از کارهای مفید خویش می ساخت و در مقابل آن خوی حیوانی آنان به دلیل انس با حیوانی چون سگ رشد می کرد و از انسانیت دور می گشتند. بنابراین با دقت در هدف خلقت که «ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» (سوره ذاریات آیه 51) (ما جن و انس را خلق  نکردیم مگر برای اینکه عبادت کنند) می یابیم که حکم به نجات و دوری از این حیوانات بسیار بجا و دقیق است. 2_ فلسفه جعل برخی از احکام ، پرهیز از موضوع آن و فاصله گرفتن از آن به عنوان یک خطر جدی است، مثلا گاهی بیان می کنند به سیم لخت دست نزنید تا دچار برق گرفتگی نشوید، و معمول خطرات این گونه است همان طوری که در مورد نوع گناهان این است که فلان کار را انجام ندهید اما در کنار ترانس های قوی یا دکل های فشار قوی برق نه تنها نباید با آنها تماس حاصل کرد بلکه نباید به آنها نزدیک شد و گرنه در فاصله کم، تأثیر زیان بار خواهد داشت استفاده از «گوشت خوک» با توجه به تأثیر روانی آن بسیار مضر است که خیلی ها به آن مبتلا هستند خصوصا با توجه به اقلیت های دینی که مثلا استفاده از گوشت خوک را جایز دانسته یا سگ بازی در عرف فرهنگی بیگانگان امری پسندیده بود. کما اینکه از جمله تفریحات درباریان و اشراف همین امر بود و حتما توجه دارید که خوک مظهر شهوت و بی غیرتی است و بر اساس علوم پزشکی و روان پزشکی ثابت شده است که صفات گوشت حیوانات به خورنده آنها سرایت می کند. از این رو حکم شرعی مبنی بر نجاست این دو حیوان، مقدمه ای برای فاصله گرفتن از این حیوانات و استفاده هایی است که بیگانگان اقلیت ها و یا افراد لاابالی و بی اعتنایی به مسایل شرعی می نمایند. ناگفته نماند معمولا هر حیوانی یک یا چند خصلت خوب دارند باید از آنها در همان جهت بهره برد. [1] در آیات قرآن کریم سوره های (بقره 173، مائده 3، انعام 145، نحل 115) تصریحاً گوشت خوک را حرام و قدغن اعلام کرده است و در سوره انعام آیه 145 خوک را نجس معرفی می کند یعنی هم حرام و هم نجس است و باید از آن دوری جست. و هر نجسی حرام است اگر چه هر حرامی نجس نیست. چرا خداوند متعال در آیات و سوره های قرآن کریم گوشت خوک را حرام کرده است و بلکه نجس و پلید معرفی می نماید؟ در پاسخ می گوییم که تردیدی نیست که تحریم و نجس اعلام کردن از سر گزاف و بیهوده گویی نبوده و حتماً حکمتی محکم و قاطع دارد.اما این حکمت کدام است و این علت چیست؟ ما به حکمت و علت خیلی از احکام وقوف کامل نداریم اما می توانیم بگوییم که ای بسا گوشت خوک در شخصیت و معنویت انسان یک نوع پلیدی و پستی ایجاد می کند که مانع نورانیت و صفای باطن و تقرب به خداوند می شود اگر چه ما این رابطه را درک نکرده باشیم یا احیاناً در اخلاق و سیرت ما مفاسدی را ایجاد می کند که این مفاسد مانع صلاح و سداد آدمی می شود به هر تقدیر اولاً احکام الهی و از جمله این حکم دارای حکمت و علت و ملاک است و ثانیاً ممکن است ما تفصیلاً و حتی اجمالاً به این علل و حکمت ها دسترسی نداشته باشیم ولی همین کافی است که قطعاً می دانیم علت و فلسفه ای جدی برای منع وجود دارد[2] . در آخر برای اطلاعات بیشتر در این زمینه شما را به لینکی از همین پایگاه دعوت می نماییم: علت حرمت گوشت خوک     .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه