آیا احادیثی که در آن به طورضمنی به کم نوشیدن آب سفارش شده،معتبر است؟

احادیثی که ناظر به کیفیت و کمیت آب خوردن است متعدد و مختلف می باشد؛ از جمله:1- در بعضی از روایات به طور مطلق آمده است که، آب کم بخورید. مانند حدیث امام صادق(ع) که می فرماید: «آب بسیار مخور که هر دردی را به سوی تو می کشد و تا تاب داری دوا مخور». یا این که «زیاد آب ننوشید که ماده هر بیماری است».2- در بعضی از روایات مطلق نبوده و دارای قید و وصف می باشد. مثل روایت امام صادق(ع) که می فرماید: «تا به آب اشتها پیدا نکردید از آن نخورید و در صورت اشتهاء کم بخورید» یا روایتی که می گوید «بعد از خوردن شیره آب کم بخورید...» یا روایتی که از امام رضا(ع) نقل شده است که آن حضرت فرمود: «با طعام آب بسیار خوردن ضرر ندارد و...». بنابراین روایاتی که می گوید آب زیاد نخورید انصراف به موارد خاص دارد و مشکل ایجاد نمی کند، لذا می توان گفت در صورت عدم اشتها به آب نباید آب خورد یا با طعام آب خوردن خوب است، آن هم اگر قبل از غذا باشد برای معده مفید است. از طرفی زیاد خوردن آب یا کم خوردن آن در علم طب و پزشکی نیز توصیه نشده است، آنچه که طب می گوید برطرف کردن نیاز آب بدن است و در مواردی که زیاد خوردن آب را توصیه می کند جهت خاص دارد مانند کسی که به مرض قند یا سنگ کلیه مبتلا است و در مواردی نیز عکسش را تجویز می کنند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه