تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
در منابع دینی ابداع به صورتهای مختلف به عنوان صفت خداوند تبارک و تعالی آمده است. در قرآن فقط به صورت صیغه مشبهه (بدیع) آمده است، اما در روایات به صورتهای مختلف؛ مانند صیغه مشبهه(بدیع)، اسم فاعل(مبدع)، فعل(ابدع)، (ابتدع) آمده است. ابداع به معنای اختراع بدون داشتن نمونه و الگو است. حکیمان الهی در مورد لفظ ابداع مقداری اختلاف دارند؛ برخی آنرا به (خلقت اولین) معنا میکنند؛ یعنی مبدَع آن موجودی است که میان او و خداوند تعالی، واسطهای نباشد؛ در نتیجه مبدَع منحصر در عقل اول خواهد شد. اما بیشتر حکیمان ابداع را به معنای (خلقت بدون نیاز به ماده و زمان) میدانند. براین اساس هر چند دایره مبدَعات وسیعتر از معنای اولی است ولی منحصر در جمیع عقول خواهد شد. اما نظریه دیگر این است که ابداع منحصر در مخلوق خاص نمیباشد؛ بلکه همه موجودات و مخلوقات از مبدَعات هستند. به نظر میرسد این نظریه با آیات و روایات هماهنگ است.
.
موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.